Geçtiğimiz hafta evinde yalnız kalan hasta durumunda kendi, bakımını yapamayan ve düzenli bir geliri olmayan, yaşlı ve engelli vatandaşlarımızın sorunlarının çözümü için sizlerle ve ülkemizdeki yönetici pozisyonundaki kurum ve kuruluşlarındaki sorumlularla paylaşacağım.

Bilindiği üzere belli bir oranı geçen engelliler ve yaşlı bakıma muhtaç durumunda olanlarla kronik hastalıkları olanları ayırmak gerekmektedir.

Engelli dostlarımızın çoğunun kendi sağlık sigortaları ve güvenceleri olmadığı için bakım parası ve engelli yardımı yetmemektedir.

Nakit açısından sıkıntı da olanlar kendi bakımlarını sağlayamadıkları için zor durumda kalmaktadırlar.

Sosyal devlet olmasının gereklerinden birisi de vatandaşlarının doğumundan ölümüne kadar sağlıklarını, yaşamlarını sağlayacak destek vermesi ve kontrol etmesidir.

Bakım parası verdim diyerek sorumluluktan kurtulamaz.

Engellilerin ve çalışamayacak durumda olan yaşlı ve düşkünlerin sürekli olacak şekilde bir gelirleri ve sağlıkları ve bakımları yapılabilmesi için devlet kurumları tarafından istihdam edilen görevliler tarafından hizmet verilmelidir.

Günü birlik ya da saatlik gelen görevlilerin bir faydası olmaz.

Gerekirse yatılı olacak şekilde maaşı devlet tarafından verilen eğitimli görevliler olmalıdır.

Evi olmayan ve geliri olmayan dostlarımız ise devlet kurumlarının maddi destekleri ile özel bakım yerlerinde, belediyelerin yaptırdığı mekanlarda bakımının sağlanması daha sağlıklı düzenli olur dostlar değil mi?

Nasıl çocuk esirgeme kurumları gibi devlet kuruluşları varsa engelliler için ve kimsesizler içinde böyle merkezler açılamaz mı derseniz?

Peki bu yardımların finansmanı nasıl karşılanacak derseniz?

Kaynak o kadar çok ki nereden başlasak derseniz?

Makam arabalarından başlayalım, vergi aflarıyla devam edelim, gereksiz teşviklerle bitirelim isterseniz.?

Bizler beklemeye alışığız, bekleyelim de görelim bakalım?

Gündemin çok olduğu, bu günlerde biraz biz dertlerimizi aktaralım dedik ne yapalım derseniz.?

Tepkisiz Toplum Etkisiz Toplumdur!