İnsanlar ideolojilerine göre sınıflara ayrılıyor, sosyal medya üzerinden takip edilerek ve dedikodu mekanizması yürütülerek, mesai arkadaşları birbirine ispiyon ettirilerek sürgün ediliyor…

Genç, yaşlı, kadın-erkek, hasta demeden…

Liyakate bakmadan…

İşte bu sürgünlerden biri de Antalya Büyükşehir Belediyesi Mali Hizmetler Daire Başkanlığı’nda Şube Müdürü olan devrimci yoldaş Arif Çetin’di…

Henüz 56 yaşında olan ve bir süredir kanser tedavisi gören Çetin’in görev yeri Akseki olarak belirlenmiş ve bir gün hastane dönüşü kendisine bildirilmişti…

Çok değil 3 ay önceydi…

Konu basına yansıyınca belediye yönetimi geri adım attı. Lütfettiler…

Ama Çetin, çok acı çekti…

Çünkü o ‘ben değil biz’ diyen bir anlayışa sahipti. Mesai arkadaşları, yoldaşları sürgündeyken rahat olamazdı…

O da olamadı zaten…

Gecenin karanlığında  yollara düşen ve sürgün ilçelere gitmek için tahsis edilen araçlarla her gün saatlerce yol gidip gelen arkadaşları için çok üzüldü…

En büyük üzüntüsü de emek verdiği kurumun yöneticileri ve mesai arkadaşlarının vefasızlığı oldu…

Geçtiğimiz ay tedavi gördüğü hastaneden geçici olarak taburcu edildiğinde bu üzüntüsünü de sosyal medya üzerinden yazdı…

“Yatmakta olduğum hastaneden 9 gün sonra geçici olarak taburcu oldum. Bu süre içerisinde beni yalnız bırakmayan tüm arkadaşlarıma, aileme, büyük desteklerini gördüğüm Çağlayan Lisesi mezunu arkadaşlarıma ve kan veren dostlarıma çok teşekkür ediyorum. İyi ki varsınız…

Bu arada,, yıllarca görev yaptığım Büyükşehir Belediyesi yönetimi ve personelinden böyle kötü günümde hiçbir destek gelmemesine de çok üzüldüm...”

Evet dün Çetin’i son yolculuğuna uğurlarken de o destek gelmedi…

Ne acı…

Bir emekçiye reva görülen bu davranış…

Ne yazık vicdanlarını kenara bırakıp hizmet eden ve haktan, hukuktan, adaletten bahsedenlere…

Yazık…

Uğurlar olsun Çetin yoldaş…

Işıklar içinde uyu…