Kuşkusuz Antalya Türkiye’nin en önemli kentlerinin başında geliyor.

Yerli olsun, yabancı olsun herkesin sempati duyduğu,herkesin gelmek ve gezmek istediği bir kent Antalya..

İklimi ve coğrafyasının avantajı dışında 640 kilometre sahil şeridi bulunan dünyanın ender kentlerinden birisi Antalya.

Tüm bunlara ilave olarak müthiş bir tarih zenginliğine sahip Antalya..

Tarih boyunca sayısız medeniyetlere ev sahipliği yaptı için de her karışından tarih fışkıran bir kent durumunda.

‘Turizmin başkenti’ unvanını alan Antalya, özellikle son yıllarda inanılmaz bir göçe sahne oldu.

Bu sadece iç göç değil, dış göçle birlikte yatırımcı göçüydü..

Antalya, sadece turizm değil, pek çok sektörün yerli ve yabancısına cazip gelen bir kent..

Bunlar övgü kısmıydı..

Pekala gerçek ne ?

Antalya’da büyümeye orantı olarak sağlıklı gelişim söz konusu mu ?

İşte bu noktada Antalya’nın hali içler acısı..

Antalya, ne yazık ki çarpık yapılaşmanın en çok görüldüğü illerin başında bulunuyor.

Antalya gibi vizyon kentlerin planlanması, yapılaşması, geleceğinin hazırlanması ismine aykırı bir şekilde sürüp gidiyor..

Bir zamanlar kuşbakışı görüntüsü tabloyu andıran kent, Antalya Ticaret ve Sanayi Odası(ATSO)Yönetim Kurulu Başkanı Çetin Osman Budak’ın da ifade ettiği gibi ‘Bomba düşmüş bir kent’ görüntüsünde son yıllarda.

Antalya’yı uçaktan görenler dağlardaki taş ocakları nedeniyle bomba düşmüş bir kent sanacaklar..

Bununla da sınırlı değil çirkin görüntüler..

Çatılardaki gün ısılar ile televizyon antenlerinin yarattığı görsel kirlilik ise Antalya gibi bir kente asla yakışmıyor.

Bir zamanlar yeşilin ve mavinin tüm tonlarını barındıran Antalya, son yıllarda betonlaştı, ne yeşil kaldı, ne mavi..

Dağları deldi madenciler, tarım alanlarını, ormanları talan ettiler.

Her yerde binalar yükseliyor.

Kolay para kazanmayı seçen sanayiciler başta olmak üzere kendisine ‘yatırımcı’ diyen herkes inşaat sektörüne el attı..

Rezidans denilen akıllı binalar ile AVM denilen büyük alış veriş merkezlerini yapmak için yarışa girdi yatırımcılar..

Tarım alanlarının, yeşil alanların, ormanların, ve de sahillerin yapılaşmaya açılması için her türlü kolaylığı gösteren, yasalar ve yönetmelikler çıkaran AKP iktidarı bile Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı aracılığıyla ‘Tarım topraklarına bina yapmayın, tarım toprakları bize torunlarımızın emaneti” şeklinde yazılı, sözlü ve görsel reklamlarla çağrı yapsa da pek çok il gibi Antalya için de biraz geç kalındı..

Antalya gibi Türkiye’nin vizyon kentinde yaşamanın her geçen gün zorlaştığı, hızlı ve denetimsiz büyüyen Antalya’nın çekiciliğini hızla kaybetmeye başladığını içimiz sızlayarak izliyor ve yaşıyoruz.

Hızla betonlaşan, nefes almanın zorlaştığı, ikliminin büyük değişime uğradığı Antalya’ya hayatlarının son yıllarında huzurlu yaşamak için gelen emekliler başta olmak üzere pek çok kişinin evine, kentine, köyüne döndüğünü, ya da başka bir yerleşim birimine göç ettiğini görmek üzücü ve kaygı verici..

Acı ama gerçek Antalya eski Antalya değil..

Artık ne portakal çiçeklerinin kokusu var, ne Düden’in serinliği, ne Meltem’in huzur veren esintisi..

El birliği ile Antalya’yı katlettik..

Rant uğruna doğal ve tarihi kaynaklarımızın paylaşılmasına seyirci kaldık.

Eskiye dönmek elbette olanaksız ama gelin Antalya’yı şimdiki haliyle emanetçilerine, torunlarımıza, gelecek kuşaklara bırakmak için kentimize sarılalım,  sahip çıkalım..

Bizden sonra geleceklere yüzümüz olsun..