Türkiye’de spor denince akla uzun yıllar futbol gelir. Tribünlerin coşkusu, derbilerin heyecanı, transfer gündeminin bitmeyen tartışmaları... Ancak son on yılda sessiz ama derinden bir değişim yaşandı. Bugün artık spor kamuoyunun en büyük gurur kaynağı, saha dışında da bir kültür inşa eden Filenin Sultanları. Onların başarıları, yalnızca bir branşın değil, bir toplumun dönüşümünü de simgeliyor.

2023: Altın Yaz ve Zirveye Çıkış

2023 yılı, Türk voleybol tarihinin dönüm noktası oldu. Milletler Ligi’nde alınan şampiyonluk, Türkiye’yi dünya sıralamasında 1 numaraya taşıdı. Bu, sadece bir kupa değil, onlarca yıllık emeğin, altyapı çalışmalarının ve kulüp düzeyinde yapılan yatırımların taçlanmasıydı. Ardından gelen Avrupa Şampiyonası’nda Sırbistan’ı finalde devirmek, “artık bu takım Avrupa’nın zirvesinde” dedirtti. Cumhuriyet’in 100. yılında gelen bu başarı, sembolik anlamıyla da unutulmaz bir dönüm noktasıydı.

Paris 2024: Olimpiyatlarda Tarihi Deneyim

Olimpiyat Oyunları her spor dalının en büyük arenası. Paris 2024, Türkiye kadın voleybolunun en çok merakla beklenen sınavıydı. Vargas’ın çeyrek finaldeki 42 sayılık rekor performansı, voleybol tarihine geçti ve Türkiye’yi yarı finale taşıdı. Bu, olimpiyatlarda bir ilk olarak tarihe yazıldı. Yarı finalde son topa kadar mücadele eden ama madalya maçında Brezilya’ya kaybeden Türkiye, turnuvayı dördüncü sırada tamamladı. Madalya alınamadı belki, ama artık herkes biliyordu: Türk voleybolu dünya devleriyle aynı sahnede ve aynı seviyedeydi.

2025 Dünya Şampiyonası: İlk Kez Dünya Madalyası

Filenin Sultanları çıtayı daha da yükseltti. Tayland’da düzenlenen Dünya Şampiyonası’nda finale yükselen milli takım, İtalya karşısında nefes kesen bir mücadele verdi. Son sette şans bizden yana değildi ama alınan gümüş madalya tarihe geçti. Türkiye, bu turnuvada ilk kez kürsüye çıkıyor ve bunu yaparken dünyanın en güçlü ülkeleriyle boy ölçüşüyordu. Artık yalnızca Avrupa’nın değil, dünyanın merkezinde bir Türkiye vardı.

Başarının Arkasındaki Unsurlar

Bu başarı tesadüf değil. Daniele Santarelli yönetiminde korunan kadro istikrarı, takımın bel kemiğini oluşturdu. Vargas ve Ebrar’ın hücum gücü, Cansu ve Elif’in pas çeşitliliği, Gizem’in savunmadaki disiplini ve Zehra’nın bloktaki caydırıcılığı bu takımın temel taşları oldu. Santarelli’nin en önemli tercihlerinden biri de oyuncu sağlığını korumak adına rotasyonu dengeli kullanmak ve bazı yıldızlara sezon başında dinlenme fırsatı tanımak oldu.

Ancak iş sadece milli takım düzeyinde bitmiyor. Türkiye’de kulüp ekosistemi yıllardır bu altyapıyı besliyor. VakıfBank’ın Avrupa zaferleri, Eczacıbaşı’nın Dünya Kulüpler Şampiyonluğu, Fenerbahçe’nin Avrupa kupaları… Her bir kulüp, milli takım için bir okul işlevi görüyor. Bu kulüp rekabeti sayesinde milli takıma gelen oyuncular, zaten dünya standartlarında bir tempoya alışmış oluyor.

Başarı beraberinde finansal gücü de getirdi. Türkiye Voleybol Federasyonu’nun sponsorluk gelirleri rekor seviyelere ulaştı. Markaların ilgisi, kadın voleybolunun artık geniş kitleler tarafından takip edilmesiyle doğru orantılı. Tribünlerde tıklım tıklım dolan salonlar, ekran başında milyonların aynı heyecanı paylaşması, bu başarının ekonomik ayağını da güçlendiriyor.

Sosyal etkisi ise belki de daha da önemli. Eda Erdem’in heykelinin İstanbul’da açılması, sadece bir sporcunun başarısını değil, kadın sporcuların toplumdaki yerinin değiştiğini de gösterdi. Bu sembolik adım, genç kızlara “Ben de yapabilirim” mesajını verdi. Filenin Sultanları, artık sadece voleybol değil, kadınların görünürlüğü ve özgüveni için de bir simge.

Peki bu başarıyı altın madalyaya dönüştürmek için ne gerekiyor? Öncelikle servis–karşılama dengesinin istikrar kazanması. Final setlerinde yapılan küçük hatalar, en büyük kupaların kaçmasına sebep olabiliyor. Ayrıca hücum çeşitliliği kritik. Vargas büyük bir yıldız, ancak rakipler onu zorladığında yan kanatlardan düzenli katkı alınması gerekiyor. Bunun yanında oyuncu sağlığının korunması ve yoğun fikstürde doğru yük yönetimi, başarıyı sürdürülebilir kılacak en önemli unsurlardan biri.