Geldik yine bir 10-16 Mayıs haftası etkinliklerine; uzaktan iyi gözüküyor değil mi? Bazı şeyler uzaktan iyi gözükürler, eksiklikleri fark edilemez.

Biz engellileri yine engelliler olarak törenlerde, buluşturup iki alkışlatıp gönüllerini alarak, haklarımızı elimizden alarak, olanları kısıtlayarak, emeklilik yasalarını değiştirerek, yeni kaoslar ve bilinmezlikler yaratarak, kâğıt üstünde projeler oluşturarak, alanlara toplayarak sözde kutlamalar yapmak ne güzel değil mi

Hükümet denetimi ve gözetiminde olan kurum ve kuruluşları düzenli olarak çalıştırmayarak, gerekli yapılması zorunlu denetim ve yaptırımları zamanında ve yerinde yaptırmayarak, haklarımızın etkin şekilde kullanılmasının önüne geçmekte ve de biz engellilerin erişilebilirliklerini kısıtlamaktadır.

Erişemediğimiz haklarımız kadükleşmektedir. Hangi birisini anlatayım. Eğitim alamadığımızı, alsak bile eşit ve yetersiz olmasını ailelerimizin bize baktıracak ve emanet edeceği kurumların olmamasını mı, olanların yetersiz olmasını mı?

Sağlık hizmetlerinin yetersizlikleri ve erişmekteki, zorluklarımızın olmasını mı?

Bunların hepsini sıralasak zaman ve yerimiz yetmez değil mi?

Ben bir engelli olarak yeter artık diyorum!

Herkesi bütün engelli kurumları, dernekleri, federasyonları bir araya gelerek sesimizi duyurmak için birlikte olmaya ve de bir bütünlük içerisinde kararlılık içerisinde yasalara uygun demokratik şekilde varlığımızı kanıtlamaya çağırıyorum.

Önümüzdeki yıllarda bütün haklarımızı ve eşitsizliklerimiz kalkıncaya kadar; 10-16 Mayıs Haftası’nı kutlamak için basın açıklaması yapmak için alanlarda toplanmayarak protesto etmeye çağırıyorum.

Engelli olarak mücadele azmimizi kararlılığımızı kaybetmeden, elimizden geldiği kadar, gücümüz yettiğince, yolumuzda yürüyerek gelecek kuşaklar bir
nokta kadar da faydamız olması için aydın günlere varmak üzere iyi günler dilerim.

Tepkisiz Toplum!

Etkisiz Toplumdur!