Onlar 68 gençlik hareketinin simgeleri, Türk devrim tarihinin unutulmaz isimleri. Onlar, ölümsüz, asla unutulmayacak devrimci ruhun öncüleri…

Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan…

Onlar, emperyalistlere karşı unutulmaz bir direnç ve mücadele örneği göstererek ülkenin tam bağımsızlığı için ilk ateşi yakan ve dünyaya örnek olan Mustafa Kemal Atatürk ve yurtsever arkadaşlarının yolundan gitmeyi tercih eden onlarca, yüzlerce, binlerce, on binlerce devrimci gençten sadece 3’üydü…

Ama onlar kısacık ömürlerine ve gencecik yaşlarına kocaman bir mücadele yükleyen 3 koca yürekti…

Onlar, öncüydü, ilericiydi, cesurdu, onurluydu…

Ülkesinin kurtuluşu için mücadele ederken ‘vatan haini’ ilan edilen Atatürk gibi ‘vatan haini’ ilan edildiklerinde de hiç korkmadılar, geri adım atmadılar…

Bağımsızlık için emperyalizme açtıkları savaşın ne kadar haklı olduğunu anlatmaya devam ettiler…

Ama faşizmin eline düşmeye görün…

Sandılar ki bedenlerini yok edersek biter, bu mücadele…

Bitmedi…

Binler, on binler, yüz binler, milyonlar oldu 3 Fidan…

Olmaya da devam ediyorlar…

Onların bıraktığı bayrak, elden ele taşınıyor…

Çünkü bizim karakterimizde var, bağımsızlık aşkı…

Biz esareti asla kabul edemeyiz…

Etmeyeceğiz de…

Dün nasıl mücadele edildiyse, bugün de yarın da edilecek…

Ruhunuz şad olsun devrim şehitleri…

Işıklar içinde uyuyun bu vatanın bağımsızlığı için canlarını feda eden tüm koca yürekler…

“Delikanlım! İyi bak yıldızlara, onları belki bir daha göremezsin... Belki bir daha yıldızların ışığında kollarını ufuklar gibi açıp geremezsin. Delikanlım! Senin kafanın içi yıldızlı karanlıklar kadar güzel, korkunç, kudretli ve iyidir. Yıldızlar ve senin kafan kâinatın en mükemmel şeyidir. Delikanlım! Sen ki, ya bir köşe başında kan sızarak kaşından gebereceksin ya da bir darağacında can vereceksin. İyi bak yıldızlara onları göremezsin bir daha… Delikanlım! Belki beni anladın, belki anlamadın. Kesiyorum sözümü. Sevmek mükemmel iş delikanlım. Sev bakalım...Mademki kafanda ışıklı bir gece var, benden izin sana, sev sevebildiğin kadar.” Nazım Hikmet