Daha geçtiğimiz gün 2 kadın işçimizi Antalya’nın Döşemealtı İlçesi’ndeki Organize Sanayi Bölgesi’nde bir fabrikada meydana gelen patlamada kaybettik. En çok iş kazaları adı altında insanlarımızın hayatını kaybettiği ülkemizde belki kadınlarımız en az çalışırken yaşamını yitiriyor…

En çok severken ölüyor, kadınlarımız galiba…

Çoğunlukla babası, kardeşi, arkadaşı, akrabası, eşi kısaca‘sevdiklerince’ yaşamlarını kaybeden ya da yaşamlarında ağır travmalar yaşayan kadınlarımız için yarın çok önemli günlerden biri. Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele Günü…

Cinsel, psikolojik şiddetten sözel şiddete kadar her türlüsüne hayır demek için uluslararası alanda her yıl çeşitli etkinliklerle farkındalık yaratmaya çalışan insanlar sokakta, toplantıda, sahnede, siyasette bu konuya dikkat çekecek mesajlar verecek…

Antalya’da da bu yıl bir dizi etkinlik olacak…

Kadınlar sokakta hakları için ama öncelikle yaşam hakları için haykıracak…

Peki ama yetkililer buna duyacak mı…

İşte en önemli mesele bu bence…

Resmi olmayan rakamlara göre sadece yılın ilk 10 aylık bölümünde yaklaşık 255 kadın şiddet nedeniyle yaşamını yitirdi…

Ölenlerden bir kısmı ‘devlet tarafından korunuyordu’ üstelik…

İşin özü şu ki sorunu ciddiye alıp önlem almadığımız, gerekli eğitimleri vererek zihniyet dönüşümü yaratamadığımız, kadına bakışımızı değiştiremediğimiz sürece de maalesef bu tablo değişmeyecek…

Son yıllarda sürekli artış gösteren şiddetin rotası mutlaka değişmeli. İbre hızla aşağıya doğru harekete geçmeli. Madem demokrasinin ilerlediği, her türlü alanda kadına yönelik gerekli hamlelerin atıldığı bir ülkeyiz, demokratız o zaman bu kadınlarımıza layık gördüğümüz düzen olmamalı…

Ev hayatından iş hayatına, siyasal yaşamına kadar her alanda erkek şiddetine maruz kalan kadınlar adına her yıl yaptığım temennileri bu yıl yeniden yapmakla yetinebiliyorum şimdilik…

Çünkü siyasal alandan seçilen ve yönetim kadrolarında yer alma şansını yakalayan az sayıdaki kadından biri olarak bugün sadece yapabileceğim hemcinslerimin sorunlarını yüksek sesle dile getirebilmek…

Çünkü ülkemin en aydın, en gelişmiş kentlerinden Kadın Dostu Kent olmak için yarışan Antalya’da bile maalesef toplumsal cinsiyete duyarlı bütçeleme çalışması yapılabilmiş ve gereken adımlar atılmış değil…

Bu yolda çalışmalar yapıldığı doğru ama hem merkezi idarenin hem de yerel yönetimlerin gereken tedbirleri almakta geciktiği açık…

Buradan bir kez daha tüm ilgililere çağrım; toplumumuzun yarısını oluşturan kadınların da bütçe çalışmaları sırasında hesaba katılması, yaşanan şiddetin son bulması adına ortak çalışma yapma niyetini göstermesi ve harekete geçmesi…

Lütfen geç olmadan…

Kimliğimle, kişiliğimle her zaman yanlarında olmaya devam edeceğim hemcinslerim için özgür, aydın, şiddetten uzak bir yaşam diliyorum…

BAŞTA BAŞÖĞRETMEN OLMAK ÜZERE EBEDİYETE İNTİKAL EDEN TÜM EĞİTİM NEFERLERİMİZE SAYGI, MİNNET VE ŞÜKRANLARIMI SUNUYOR, TÜM OLUMSUZLUKLARA RAĞMEN EĞİTİM HAYATINDAN AYRILMAYAN NEFERLERİMİZİN ELLERİNDEN ÖPÜYORUM. ÖĞRETMENLER GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN…