İkarus kompleksi, psikanaliz ve kişilik teorisinde ilk olarak Henry A. Murray tarafından; “ belirli bir aşırı hırslı karakter tipini tanımlamak için kullanılan bir terimdir.”

Psikosentez bunu, ruhsal hırsın kişilik sınırlarını aştığı ve bunun bir tepkiye yol açtığı kişilere uygulamıştır.

İkarus’un düşüşü; Yunan mitolojisinde aşırı hırsın kötü sonuçlarını anlatan bir öyküdür. Bu öykü, kişisel hırsları, kapasitelerini aşan insanların, kendi sonlarını getiren yanlış kararlarını ve düşüşlerini anlatır!

İkarus’un Öyküsüne gelince;

İkarus Yunan Mitolojisinin bilinen karakterlerinden birisidir. Babası Daidalos, oğlu ile tutsak oldukları Girit’teki labirentten kaçabilmek için kanatlar yapar. Balmumuyla tutturulmuş tüylerden oluşan bu kanatlar, onların uçarak kaçması içindir. Ama baba Daidalos, oğlu İkarus’u uyarır ve : “ Çok alçaktan uçma, denizde kanatlar ıslanır, çok yüksekten güneşe yakın uçma, balmumu erir ve kanatlar kopar. “ der. Baba- oğul kanatlarıyla uçmaya başlar ve özgür olurlar. Ama İkarus hırslı ve kibirlidir. Babasını dinlemez ve yükselip, güneşe yakın uçmaya başlar. Ama güneşin sıcağından balmumu eriyince, kuştüyü kanatlar kopar ve İkarus denize düşerek ölür! “

Bu hikaye aşırı hırslı ve kendi sınırlarını ya da yapabileceklerini bilmeyen insanların, kendilerine ve çevrelerine verdikleri zararları anlatması bakımından önemlidir. Özellikle aşırı hırslı siyasetçilerin, vazgeçemedikleri koltuk sevdası; belli bir yaştan sonra bile, kapasitelerini aşar duruma gelmişse ve gençlere alan açamayacak kadar gözlerini hırs bürümüşse, birilerinin onlara ayna tutması gerekir bazen.

Bakın bu konuda Albert Einstein ne demiş:

“Çok hırslı insanlar, toplumda övülürler ve onların hep başarıya ulaştıkları düşünülür. Ama hırslı insanlar bana; kendilerini durmadan yıpratan, hiç bir zaman doymayan, “ başarı için her yol mübahtır “ diyecek kadar ilkelerinden uzaklaşabilen insanlar gibi gelir. “

Bu sözlere katılmamak mümkün değil! İnsanın bazen kenara çekilip, başarısızlığını kabul etmesi gerekir! Bu politikacılar için de böyledir, siyasi liderler ve yöneticiler için de böyledir! Seçim kaybettiğinizde kazanacak olana yol açmanız gerekir! Eğer hırsınız, doğruları göremeyecek kadar gözünüzü karartmışsa, size duyulan saygıyı, sevgiyi ve güveni de kaybedersiniz!

“Kazanmak için etrafındakileri harcayanın, elde edeceği şey, galibiyet değil, yalnızlıktır. “ diyor Tom Robbins…Kendinizi buna mahkum etmeyin!