Güle güle Berkin… Güle güle masum çocuk… Güle güle Gezi’nin son şehidi... Henüz 15’inde hayata gözlerine yuman, güzel çocuk…

Evine ekmek almak için çıktığı sırada polisin attığı gaz fişeğiyle başından vurulup komaya girdiğinden bugüne tam 269 gün direndin...

Ailen ve herkes senin gözlerini açmanı bekledi ama o küçücük bedeninle verdiğim yaşam mücadelesini daha fazla sürdürmedin…

Şimdi herkes hüzünlü, herkes buruk, içimizde tarifi mümkün olmayan bir acı…

Bir evladımızı kaybetmenin, hem de pisi pisine, hem de iktidarın halkına zulmü için verdiği emirle aramızdan ayrılmasının tarifi, izahı, savunması yok…

Annene söylediğin son söz hepimizin kulaklarında…

‘’Sen gazdan kaçamazsın. Ben hızlı koşarım. Anne ekmeği ben alırım’’…

Kaçamadın Berkin…

İktidarın zulmü seni de yakaladı…

Tıpkı Silivri’de Hasdal’da yakalananlar gibi…

Gözün arkada kalmasın Berkin…

Bu zulmün hesabı, kimsenin yanına kalmayacak...

Bu hesap mutlaka sorulacak...

Sana söz hesap sorulana kadar mücadeleye devam...

Bak heryerde alanlardayız. Bu satırları yazdıktan sonra ben de alana koşuyorum…

Tabutu kendinden ağır, kalbi dünyadan büyük bir çocuğu uğurlamanın hüznü, yaşananların öfkesi ama demokrasiye inancımızın büyüklüğüyle alanlardayız…

Bu zulmün hesabını herkes verecek…

"Ürkek bir serçe gibi eğme başını.

Kaldır başını ve dimdik dur.

Bu senin değil, ülkemin ayıbı.

Hırpalanmış yerlerinden öperim çocuk. " Nazım HİKMET

Güle güle Berkin…

Işıklar içinde uyu…