Bizler yaşamayı herkes gibi, bir nefes kadar yaşamaktayız.

Nefesimiz  bitti mi yaşantımız da sona ermektedir.

Bunun için yaşantımızı sürdürebilmek için, sağlığımıza elimizden geldiği kadar önem vermeliyiz.

Ülkemizde ki mevcut koşullarda, biz engellilerin sağlık kurumlarına ulaşması oldukça zor olmaktadır.

İlk olarak bulunduğunuz yerden sağlık kuruluşlarına ulaşabilmeniz için ya toplu taşımayı kullanacaksınız ya da belediyelerin asansörlü araçları kullanabileceksiniz.

Eğer toplu taşıma araçları kullanıma uygunsa sorun olmayabiliyor. Toplu taşıma araçlarının olmadığı noktada belediyelerinin araçları yeterli olmamaktadır.

Diyelim ki bu zor koşullara rağmen  sağlık kurumlarına ulaştığınızı kabul edelim.

Sağlık kurumlarının kapısından içeri girdiğiniz de sorunlar başlamaktadır.

Tekerlekli sandalye yeterli olmamaktadır; eğer koltuk değneği  ile yürüyorsanız sıkıntılar yaşıyorsunuz, gideceğiniz polikliniğe varabilmeniz  bir işkence olmaktadır.Görme engelliler ise daha fazla sıkıntı çekmektedir.

Bir de emar gibi,kan tahlili, idrar tetkiki gibi işlemler için çektiğimiz eziyet sorma gitsin önümüze dağlar gibi yığılıyor.

Bu sorunların çözümü  için ne yapabiliriz diye düşünenler  mutlaka vardır.

Gerek sağlık kurumlarında, sağlık bakanlığında  uzmanlar düşünmektedirler; ama uygulama noktasındaki aksaklıkları,  bizlere ve engelli derneklerine sormadıkları için mutlaka bir eksik olmaktadır.

İsterseniz  bir engelli olarak yukarıda anlattığım sorunlarımıza yönelik bazı önerilerim olacaktır.

Mevcut iktidar  ilk geldiği yıllarda hastahaneler de  “Engelli Polikliniği” açıldı,ama  aktifleştirilemedi ve  kapıdaki tabeladan öteye gidemedi.

İsterseniz  randevu sisteminden başlayalım ne dersiniz?

Hasta randevu sistemin ’de engelliye yönelik bir bölüm açılmalı. Bunun için engelli kimliği  olanlar sisteme dahil edilmelidir.

Engelliler  randevu alırken, açılmış olan engellinin ulaşabileceği en uygun  yerde  ve yeterli sayıda “Engelli polikliniği ve  yataklı tetkik odaların’dan” randevu almalıdır..”Bu alanlar da engelinin tahlil ve teklikleri  yapılmalıdır. Engelli oda oda,bölüm bölüm gezmemelidir.

Bu sorunların yanı sıra bir de; Aile hekimlerine muayene olmakta,koşulları bize uygun olmadığı için zorlanmaktayız.

Randevu alan engelli hastalar,belirlenen günlerde ya dernek binaların da;ya da uygun ve belirlenen aile hekimleri engellilerin muayenesini yapmalıdır.

Gördüğünüz gibi sorunlarımız bitmek bilmiyor.

Yukarıda ki  yazdıklarım yaşadığımız sıkıntılardan çıkardığımız olaylar ve kendimizce yazdığımız  çözüm   yollarıdır.

Ne dersiniz bu dediklerimiz olabilir mi?

Biraz kendimizi yoralım.

Düşünelim.

Bir şeyleri hep başkalarından beklemeyelim.

Mücadele edelim ve söyleyecek sözümüz olsun.

Tepkisiz Toplum Etkisiz Toplumdur!