Güzel ve yalnız ülkemin vatandaşları, her gün soğuk duş etkisi yaratan bir haber ve açıklama ile karşı karşıya kalmaya devam ediyor. Son bomba Milli Eğitim Bakanı Nabi Avcı’dan geldi. Dün Antalya’da bulunan Avcı, '21'inci Yüzyılda Eğitim Nasıl Olmalı' konulu sunumunda zorunlu eğitimi bölen, kız çocuklarının erken yaşta evliliğinin önünü açan, çocuk işçiliğini teşvik eden 4+4+4’ü otobüse benzetmiş…

Haber ajanslarından alınan bilgiye göre Bakan Avcı, eğitimde 4+4+4’e geçiş sürecini şöyle aktarmış: "Bir yandan otobüs yoluna devam edecek, bir yandan motorunda, lastiklerinde değişiklikler yapacağız. Otobüste yolcuları rahatsız etmeden tamire benziyor."

Yani bir bakan nasıl olur da eğitimi otobüs, eğitimle ilgili düzenlemeleri tamirat yapar bilemiyorum. Onu en iyi eğitim camiası ve örgütleri değerlendirir. Değerlendirmelidir de…

Çünkü yazboz tahtasına çevrilen bu sistemin hergeçen gün kan kaybettiği ortadır…

Artık bir basın mensubu ve veli olarak değişiklikleri izlerken yoruluyorum…

Her dönem ayrı bir sistem, her bakanla ayrı bir uygulama…

Yeter…

Milyonlarca öğrenci ve veliyi, eğitimciyi oradan oraya savurmanın anlamı ne…

Doğru politikalarla, doğru yol almak varken, dayatmalara ne gerek var…

Paralı eğitime teşvik, zorunlu eğitimin parçalanması, seçmeli ders adı altında yapılan dayatmalar, öğrenci isteklerinden bihaber uygulamalar, müdür atamaları ve görevlendirmedeki şaibeler, sınav güvenliğinde yaşanan zafiyet vs hepsi eğitim sistemimizin handikapları olarak karşımızda dururken konuyu ciddi ele alması gereken en yetkili kişinin bu sözleri doğrusu tüm eğitim camiasını bir kez daha üzmüştür, sanırım…

Geleceğe dair umutları olan gençlerimizi de tabii…

Gerçi eğitimin kalitesini artırmak için alınması gereken tedbirler, yapılması gereken yatırımlar, bütçede eğitime ayrılan payın konuşulması gerektiği bir ortamda, öğrencinin etek boyunu, nereye oturup oturmayacağını, öğretmenle arasındaki mesafeyi, kamplarda ve yemekhanelerde uygulanmak istenen haremlik-selamlık düzeni, başının örtüsünü konuşuyorsak durumumuz ortada aslında…

Çağdaş eğitimden her geçen gün uzaklaşıyoruz. Yıllar öncesinin öğrenci fotoğraflarıyla bugünkü fotoğraflara bakınca bile farkı görmek mümkün…

Ne acı…