Dünyada yaşlı nüfusun artmasıyla birlikte, Dünya Sağlık Örgütü, 2005 yılında “ Yaşlı Dostu Kent” kavramını gündeme getirmiştir.

Burada amaç; yaşlıların sosyal yaşama katılımını kolaylaştırmak, onların gençlerle kaynaşmasını sağlamak, yaşlıları kent yaşamına entegre etmek, daha az yardımla, kendi kendilerine yeter hale gelmeleri için, hayatı kolaylaştıracak düzenlemelerle, onlara karmaşık gelen her şeyi, basit, öğrenilebilir ve ulaşılabilir kılmak olarak özetlenebilir.

Hepimizin yaşlı yakınlarımıza refakat edip, yardımcı olduğumuz, bakımlarıyla ilgilendiğimiz dönemlerimiz olmuştur. Sadece yaşlı açısından değil, ona yardımcı olan insanlar için de zor bir durumdur bu. Oysa yaşlı bireylere göre düzenlenmiş mekanlar, ev düzenleri, ve kentlerle birlikte, kent hayatına katılım, daha rahat olacaktır. Kentsel tasarım ve düzenlemeyle yapılacak olan “ yaşlı dostu kent” lerle, yaşlıların ve tabii “engelli insanlar”ın da “yaşam kalitesi yükselecektir. Yaşlıların kent yaşamına aktif katılımının sağlanabilmesi için yapılması gerekenleri ve yaşlı ve kent ilişkisini “Dünya Sağlık Örgütü” belli başlıklarda toplamıştır. Bunlar:

_ Dış mekanlar ve binalar

_ Konut ( Düz ayak ya da asansörlü, tutunma aparatlı vb.)

_ Ulaşım ( kolay ve ücretsiz olmalı)

_ Bilgi edinme ve iletişim

_ Sosyal katılım

_ Sağlık hizmetleri ve destek hizmetleri ( erişilebilir olmalı)

_ İş gücüne katılım

_ Toplumsal yaşama dahil olma ve toplumun yaşlıya saygı duyması

_ Güvenliği sağlama

Yaşlıların sağlıklı bir şekilde yaşlanabilmesi, sosyal yaşamdan kopmaması, yaşadıkları zorluklar konusunda farkındalık yaratılması için, yerel yöneticiler ve gerontologlar arasında işbirliği yapılarak, “ Yaşlı Dostu Kent” projeleri, bir an önce hayata geçirilmelidir. Umarım, çok sayıda emeklinin yerleştiği Antalya’mız da, en kısa sürede “Yaşlı Dostu Kent” e dönüştürülür.