Yaş itibariyle kaçırdığımız, Olağanüstü Hal’i (OHAL) da öğrendik. Hoş son yıllardaki OHAL’siz dönemlerin OHAL’den pek farkı var mıydı, yok muydu tartışılır…

Elbette kamu düzenin sağlanması, halkın can ve mal güvenliğinin tesis edilmesi için OHAL ilan edilir ama bu kadar uzun olmasına gerek var mıydı…

Neden hala OHAL’deyiz…

Kamuoyu bu soruların cevaplarını araya dursun, OHAL döneminin yetkilileri valiler genelgeler yayınlaya dursun…

Tabii içeriği yasaklar…

Toplantı, gösteri, yürüyüş, basın açıklaması her şey izne tabii…

Bazen izin var, bazen yok alıştık da bazı yasaklar kafa kurcalıyor…

Antalya Valiliği’nin açık alanda alkol yasağı gibi…

‘Çevreyi rahatsız etmek’ gibi ucu çok açık bir nedene bağlanan yasak tepki çekti…

Kanunun tekrarı diye savunulan yasağın ardından bir tepki çeken yasak da Ankara’dan geldi…

Gün batımından sonra ateş yakmak, türkü, şarkı söylemek, marş söylemek yasak…

Şarkının, türkünün, marşın saati, zamanı mı olur…

Ateş yakmak vakte mi bağlanır…

Yetkililerin yasaklar konusundaki iyiniyetine inanıyoruz…

Ama iyiniyetle başlanan her iş iyi sonuçlanmayabiliyor…

Milletin birlik ve beraberliğe en çok ihtiyaç olduğu dönemlerde kamplaştırma ve kutuplaştırmadan uzaklaşmak gerek…

Çatışmaya yol açacak yasaklarla huzur ve güven tesis edilemez…

Şarkıdan, türküden, marştan zarar gelmez…

Yapılması gereken her türlü terör örgütünün üzerine kararlı gitmek, finans kaynaklarını kurutmaktır…

Terörle mücadelenin ele başları yerine masum insanlara indiği ve mağdurlar yaratıldığı algısı kötü bir algıdır…

Acil olarak yapılan mücadelenin samimiyetine, adaletine inandırılmalı toplum…

Bunun için de her kademedeki bağlantılar ortaya çıkarılıp gereği yapılmalı…

Yoksa yasaklarla, OHAL’lere gitmez…