Ya öfke, ya bunalım, ya intihar, ya cinayet ya da açlık, sefalet haberleri ile günümüz geçiyor. Ona üzülmekten, buna iç çekmekten helak olduk. Kendi tuzumuz kuru da değil ama aç sefil de değiliz ya şükreder olduk…

Önceki gün Antalya’nın Muratpaşa ilçesinde balkondan eşya fırlatan kadın, dün sabah ölü bulundu. Muhtemelen kendisini attı. Muhtemelen de ekonomik tabanlı gerekçelerle…

Zaten uzun bir süredir intihar haberleri bu şekilde sansürlenerek veriliyordu. Bu tablo böyle giderse kolay kolay da düzelmeyecek…

Dün birkaç misafir ağırladım. Bir arkadaşım geldi, sanatçı. Müzisyenlerin durumunu anlattı, biraz…

Üzüldüm…

Zaten çok kez haber de yaptık ama maalesef bir çözüm bulan olmadı. Kısa süreli ve küçük bütçeli çalışmalarla yerel belediyeler yağmasa da damladı ama maalesef belediyeler bile pastanın büyüğünü hep koca koca sanatçılara akıttı…

Akıtmaya da devam ediyor…

Oysa yapılması gereken bu insanlara kalıcı çözümler üretmek, iktidarı da bu yönde zorlamak…

Biliyor musunuz bir müzisyen için müzik aletini satmak ne demektir?

En sevdiği işten vazgeçip ‘Ne iş olursa yaparım’ demek ne kadar ağırdır…

Ve ne ağırdır yaşanan mağduriyete rağmen kimseden bir şey isteyememek…

İktidara çok şey söylüyorum, yazıyorum. Bugün biraz bize yazmak istiyorum. Yerel dinamiklere ve yurttaşlara…

 Sahnelere yerel sanatçılara açalım. Onlara daha çok destek olalım. Belediyeler, yerel iş örgütleri, büyük sanayi kuruluşları lütfen biraz da yüzünüzü yerele çevirin…

Antalya Büyükşehir Belediyesi dahil 20 belediyemiz var, Antalya’da…

Geçici desteklemeler dışında neler yapıyorsunuz?

Ve adında yardım, dayanışma olan kurumlar…

El ele verirsek sorunları daha kolay ve daha az hasarla aşabiliriz…

Biraz daha el verme zamanı…

Özellikle bu dönemde…

Herkesi işe alın deme lüksümüz yok, belediyelere. Ama organizasyonlarınızı sadece yerel müzisyenlerle ve dönüşümlü olarak yapın…

Sanata, sanatçıya ve insanlığa yatırım için…