Korku kültürü, insanı mantıktan, doğru düşünmekten, iyi olmaktan uzaklaştırır. Korku kültürü ile yetiştirilen insan, başkalarını da korkutur.

“ Korku, mantıktan daha kuvvetlidir.” Der bir Yunan atasözü. Korkuyu kullanan yönetici, yönettiklerini daha kolay ezeceğini düşünür. Korku salmak, onun en etkili silahıdır. Bu konuda;

“ Yönetici için korkutma, şiddetin kendisinden daha etkilidir.” Diyor Yalçın Küçük.

Dünyada örneği çoktur, korkuyla insanlara hükmedenlerin korkuları; herkesten daha büyüktür!

“ Kim çevresine korku yayıyorsa, kendisi de korkuyor demektir.” Diyen Epicuros, haklıdır aslında. Tıpkı;

“ Başkalarını korkutanın, kendisi de hep bir korku içinde yaşar.” Diyen A. Claudius gibi…

Günümüzde “ korku kültürü” nü içselleştirmiş, korku kültürüyle çocuk yetiştiren toplumlardaki geri kalmışlık, bu kültürden kaynaklanır çoğu kez. Sorgulamayan, hesap soramayan, itaat eden insanlar yaratan bu kültürün, günümüz dünyasında yeri yoktur! Geri kalmış toplumlar, bu kültürün kurbanıdırlar! Demokrasinin işlerliğinin ve yönetimlerin hesap verebilirliğinin olmadığı bu tür toplumların, geri kalmış ve az gelişmiş olmasının şaşırtıcı bir tarafı da yoktur.

Ama “ korku duvarını” aşan toplumlarda, artık “korku silahı” geri teper. Sonra sıra, korkutanın korkmasına gelir!

Korku kültürüyle yönetilen ülkelerde iktidar sahipleri, kaybetmekten ölesiye korkarlar! Kaybetmekten korkmak, onların lanetidir. Hatta öylesine büyük korkuları yaşatırlar ki içlerinde; aklı ve mantığı da kaybederler. Bu yüzden de suç işlerler, yanlış yaparlar ve can yakarlar. Suçları büyüdükçe, hesap vermekten daha çok korkarlar. Korktukça, korkuturlar! Giderek bu suç sarmalından kurtulamazlar!

Adaletin olmadığı ülkelerde, halka korku salma ve sindirme vardır.

“ Eğitimli insanlar öncelikle adalete değer verir. Eğitimli insanlar, adalet olmadan cesaret sahibi olunca, asi olurlar. Küçük insanlar, adalet olmadan cesaret sahibi olunca, haydut olurlar. “ diyor Konfüçyüs.

Dünyada hiç bir yönetim, insanları sonsuza kadar korkutarak yönetemez! Unutmayın, Konfüçyüs diyor ki;

“ Devlet, düzen içinde yönetildiğinde, ancak dünyada barış tesis edilebilir.”