Aylar öncesinden hazırlıkları başlayan organ bağışı konusundaki Guinnes Dünya Rekoru denemesi için çok güzel bir ivme yakalandığını, rekoru kırmanın mümkün olduğu gibi 2 bin hedefinin de yakalanacağını dün yazdım…

Antalya Valisi Dr. Ahmet Altıparmak’ın ve Antalya Sağlık İl Müdürü Dr. Adem Bilgin’in inancı ve çabaları, STK’ların ve basının konuya sahip çıkması sonucu dün rekoru da kırdık, hedefi de tutturduk aslında ama formlardaki bazı eksiklikler nedeniyle 1981’de kaldık…

Antalya, duyarlılık konusunda kendini ispatlamış bir kent olarak bir kez daha farkını ortaya koydu…

Organ nakilleri konusunda ilkleri başaran ve rekor kıran bir ilin, bu rekoru kıramaması düşünülemezdi zaten…

Biz de hiç düşünmedik bu ihtimali…

Bu heyecana ve rekora ortak olmak için erkenden ben de Kepez Arena’ya gittim. Salonda hazırlıklar tamamlanmış, heyecanlı bir koşuşturmaca vardı…

Basının, protokolün ve halkın ilgisi muhteşemdi…

Organ nakli konusunda başarılara imza atan Hocalar, nakille hayata tutunanlar, hayat verenler, hayat bulanlar, hayat vermeye gönüllü olanlar herkes oradaydı…

Ve saat 15.00’i gösterdiğinde nefesler tutuldu ve zil sesiyle rekor denemesi başladı…

Başta protokol ve engelli vatandaşlar olmak üzere herkes organ bağışı için ‘Ben de varım’ dedi…

7’den 70’e her yaştan insan bu etkinliğe destek verdi, organ nakli bekleyenlere umut oldu…

Ve Çin’in rekoru 7 dakikada kırıldı…

Süre dolduğunda bağış sayısı 2 bin 56 idi. Ancak eksik bilgiler nedeniyle bin 981’i kabul edildi…

Zannediyorum uzun süre dünya rekoru bizde kalır…

Şimdi gönül ister ki bu duyarlılık her yerde olsun, bu tarz etkinlikler çoğalsın…

Birçok ülkede olan ‘İtiraz Yöntemi’ kanunlarımıza girsin. Sağlığında organlarını bağışlamadığını beyan edenler dışında herkesin organı öldüğünde bağışlansın…

Organlarımızın toprak olması yerine, bağışla insanlara hayat vermesinin ne derece önemli bir görev olduğunu nakil bekleyen hastaları gördüğünüzde daha iyi anlıyorsunuz…

Bu nedenle hem rekora ortak olduğum hem de sağlığımda organlarımı bağışladığım için son derece mutluyum…

Darısı herkesin başına…

Neyiz dememeli, ne olacağız demeli…

Bugün ihtiyacımız yok belki ama yarın olmayacağının garantisi de yok…

Onun için siz de düşünün, organlarınız toprak olmasın…

Can versin, hayat bulsun…