Veda etmek zordur. Ama bu kez kolay. Hem de çok kolay. Üstelik sadece benim değil, hepimiz için kolay. Çünkü haksızlığa, adaletsizliğe, sevgisizliğe, ihanete, savaşa, kana, gözyaşına, acıya veda etmek güzeldir…

İşte 2016’nın son yazısında sevgiyle, umutla, inançla veda ediyorum; düne, geçen yıla…

Umut ediyorum, 2017’nin güzellikler getirmesine…

Ama biliyorum yalnız umut etmek yetmez…

Emeksiz yemek olmaz misali…

Ekmeliyiz, sevgiyi, saygıyı, huzuru, barışı, güveni, kardeşliği…

Bugünden yarına da olmaz biliyorum…

Ancak ümitle yaşıyor insan, onu da biliyorum…

Herşeyin sevmekle başladığını ve güzelleştiğini de…

Herkese tavsiye diyorum o yüzden…

Sevelim…

Güvenelim…

El ele, omuz omuza verelim güzel günleri birlikte inşa edelim…

Yeter, kardeşi kardeşe düşman ettiğimiz. Dil, din, ırk, cinsiyet, ideoloji derken  bölüne bölüne kamplaştık, düşmanlaştık…

Oysa insan olmak en büyük ortaklığımızken…

Türkiyemize yeni yıl huzur, barış, güven, mutluluk ve refah getirsin istiyorum…

Mecliste vekillerimiz kavga etmediği…

Özgürlüklerimizin kısıtlanmadığı…

En temel hakkımız yaşam hakkımıza saldırılmadığı…

Ekonomik çalkantıların son bulduğu…

İç ve dış politikanın hatalarının vatandaşa yıkılmadığı…

Faturanın askere, polise, vatandaşa kesilmediği…

Basının susmadığı…

Aydınların kelepçelenmediği…

Çocuk ve gençlerin cemaate değil, devlete emanet edildiği bir yıl istiyorum…

Bu dileklerle ELVEDA 2016…

Hoş geldin 2017…