İçine doğduğumuz ve bize şekil veren ilk çevremizdir aile. Mutlu aileler, mutlu çocuklar yetiştirir. İyi bir aileniz varsa, muhtemelen iyi bir insan olursunuz. “İyi aile” dediğinizde ise, herkesin tanımı farklılaşır. Kime göre, neye göre “ iyi aile” mesela? Hiç bir yerde homojen bir aile tanımı yoktur. Ülkeler, bölgeler, hatta şehirlerde bile çok farklı aile yapıları vardır. Kimi “erkek egemen” “ataerkil aile” yapısını “ iyi aile” olarak tanımlar. Kimi de kadın_ erkek eşitliğine dayalı daha demokratik bir aileyi “ iyi aile” diye işaret eder. Kalabalık aileler olduğu gibi, anne_ baba ve çocuklardan oluşan çekirdek aileler de çoktur günümüzde.

İçinde yetiştiğimiz aileden öğreniriz, sevgiyi, saygıyı, güven duymayı, birlikte olmaktan dolayı mutlu olmayı. Aile toplumun en önemli ve en küçük birimidir. O yüzden bütün dünyada 15 Mayıs “Aile Günü” olarak kutlanır.

“ İyi bir aile ve iyi dostlarla sofrada oturuyorsanız, asla yaşlanmazsınız” der bir İtalyan Atasözü.

İnsan ailesini seçemez ama, eğer şanslıysanız, iyi bir aileye sahip olduğunuzda, mutlu ve huzurlu bir insan olursunuz. Unutmayalım ki; insana en çok değer veren, onu en çok koruyup kollayan kendi ailesidir.

“ Bir ailenin sevgisi, hayatın en büyük lütfudur” diyor Eva Burrows’ da.

Ataol Behramoğlu da bu konuda şöyle diyor;

“Anne gezdiğin bağ, baba yaslandığın dağdır. Ömrünün en güzel çağı, annen ve babanla olandır.”

Sağlıklı bir toplum için, ailelerin devlet tarafından desteklenmesi gerekir. Günümüzde ekonomik sıkıntılar ve işsizlik gibi sorunlar yüzünden, boşanmalar artıyor. Bundan en çok çocuklar zarar görüyor! Ya da huzursuz ve geçimsiz aile ortamlarında yaşayan çocuklar, mutsuz bir yaşama mahkum ediliyor!

Bu yüzden Wilhelm Stekel diyor ki:

“Aile her türlü iyilik ve kötülüğün öğretildiği bir okuldur.”

Aslına bakarsanız, anne ve baba olmaya, aile kurmaya çalışan insanların, eğitilmesi gerekir. İyi bir ebeveyn olmanın önemi anlatılmalıdır onlara.

“Anne ve babalar, hiçbir insan bu dünyaya mutlu ve iyi eğitilmiş bir çocuk kadar önemli bir miras bırakamaz” diyor Thomas Scott ailelere…

Ailemiz; geçmişle bağımız, gelecekle köprümüzdür. Sığındığımız en güvenli limandır. Hayatımızdaki fırtınaları, kederleri, ailemizle küçültür, sevinçleri ve umutları yine onlarla büyütürüz. Aile bağları güçlü olan insanlar, kolay kolay pes etmezler hayatın zorluklarına…

Belki şu an farkında bile olmazsınız ama;

“İnsan, bir yere, bir eve veya bir aileye olan bağlılığını, ancak onlardan ayrıldığı an ölçebilir” diyor Eric Cantona. Çok haklı aslında…

Hele mutlu ve iyi bir ailede büyüdüyseniz, ayrılık daha da zor gelir insana.

“Mutlu bir aile, erken gelen bir cennetten başka bir şey değildir” diyen George Bernard Shaw’a katılmamak mümkün mü?