Yılların ötesinden beri Toros dağlarının nasıl ihmal ve istismar edildiğini durmadan yazıp çizerim. Akıp giden yıllara rağmen bir arpa boyu yol alınamadığının derin üzüntüsü içindeyim Geçtiğimiz günlerde aynı şekilde Alanya - Anamur arasında yaylaları ve o coğrafyadaki kırsal alanları, (ormanları, geyik dağları ve tarihi inleri, ovaları, vahaları,geyik dağlarını) gezip dolaştım. 

Yer gök pet şişe, poşet, naylon atıkları, çam kırıkları ve aklınıza gelen her şey. Torosların fırtınası yamandır. Estiği zaman yüzlerce petrol atığını gök yüzüne doğru savuruyor. Fırtına dindiği zaman gökleri kaplayan naylon poşet türü atıklar araziye yayılıyor, çiçekleri, böcekleri, endemik tür bitkileri örterek flora-fauna ve genel olarak doğaya zarar veriyor. Çiçekleri öldürüyor, arıların kısmetini sıfırlayarak yayla balının üretimine azami zarar veriyor.

2) Yaylalarımızda ciddi ölçüde korkunç bir su sıkıntısı var. Yaylalarımızda 6 metre derinlikten su elde etme imkanı var ama buna sahip çıkan, değerlendiren, halka sağlıklı su üretecek bir kurum, kuruluş yok ortada. Hayvan sürüleri ve insanlarımızın su ihtiyacının giderilmesinde insanlar yalnız bırakılmış, Serçe parmak debisinde ufacık bir su kaynağının başında onlarca insanımız savaş halinde, "suyu kabına sen dolduracaksın, ben dolduracağım "kavgasıyla yayla mevsimi tamamlanıyor.

3) Toroslar coğrafyasını günlerdir dolaşıyorum, saydım her türden olmak üzere yalnızca 46 kuşa rastladım. Yıllar öncesindeki kartallar, akbabalar, Toros dağlarındaki inlerde yuva uçurarak gök yüzünü sarıp güneşi durduran yayla kargalarından bir tane bile göremedim. Çoban aldatan kuşu, kırlangıç kuşu, keklik ve güvercin, şahin ve atmaca, hiçbir eser kalmamış kuşlardan da. Çünkü yaylalarda bile vatandaşlar gerekli olmadığı halde seralar kurmuş ve yoğun şekilde kimyasal kullanıyorlar. Dağlardaki en ufak su kaynakları bile hortum içine alınarak Toros dağlarında yaban hayatı ve vahşi yaşam yok edilmiştir.

4) Aşağı doğru inildiğinde kırsallarımız köylerimiz adeta sahipsiz. Her taraf çöp, kirlilik yaşama zarar veren çok boyutlu unsurlar. Halbuki günümüzdeki büyük şehirler mevzuatına göre belediyelerimizin kırsal alanlara da konteynır koyarak çöpleri toplaması gerekir. Yukarıda sözünü ettiğim tüm sorunların çözümü, yerelde kurum ve kuruluşlarımızın işidir. Hizmeti örgütleyerek kurumlara talimat verecek olan Sayın kaymakam ve Sayın Belediye başkanımızdır. Ben bu çalışmaları da kendileri için insanlık için yapıyorum. Para pul, harcırah, tazminat, araba, sekreter. Kumanya vb. kaynak talebinde değilim. Bu kıyağım da unutulmasın.

5) Aynı mevzuata göre belediyemizin köylere makul zaman aralıklarında otobüs çıkarması gerekirken böyle bir hizmet yok. Benzin, mazot 40 TL ye gelip dayandı. kırsaldaki insanımız

kuru ekmek bulmakta kıvranırken 40 TL’ye motosikletine koyacak benzin alamıyor. Yani insanlar şehre inecek gücü yok. Sonuçta da köylümüzle şehir ve şehirlimiz arasındaki organik bağ çürüyüp kopmuştur. Vatandaş derdini anlatamaz hale gelmiştir. Her açıdan Torolar’da tehlikeli bir toplumsal travma yaşanmaktadır denilebilir. 

6) Konu yalnızca bunlarla da sınırlı değil; daha aşağı Gazipaşa'ya doğru inelim. Kıyılarımızın işgali için bir işgal planının tartışması bir türlü bitmiyor. Kahyalar koyu, Deniz limanı ve Koru sahillerinde işgal esaretinin gölgesi medcezir yapıyor. Vatanını ve milletini seven bir avuç insan bir platform oluşturmuşlar ver yansın kendilerini sokağa atıp "IMDAT " çığlığı atıyor.

Birileri de o can siperane insan mevcudiyetiyle adeta alay ediyor. Bütün o ortaya saçılan gayretlere rağmen, kapılar arkasında bir takım kararlar çıkarılarak insan hak ve hukuku yerle yeksan ediliyor. Beyler beyler, aklınızı başınıza toplayın, biraz olsun masum halkın arasına girin ve o perişan hale düçar edilmiş, kahrolan coğrafyamızın halini bir görüverin. Çocuklarımıza götürdüğümüz ekmeğin hakkı nasıl verilecekse, bunun da kendine göre bir hesabı kitabı vardır unutmayın. O yaylaların, o kırsalın sahibi kim demeyelim. Uyanınalım......