Antalya denince akla hemen Kaleiçi ve Yat Limanı gelir..

Kalekapısı, Karaalioğlu Parkı, Düden Şelalesi ve Konyaaltı-Lara plajları da Antalya’nın diğer tarif noktaları..

Kaleiçi ve Yat Limanı Antalya’ya gelen yerli ve yabancıların  mutlaka uğradıkları bir yerdi..

‘Altın Elma’ gibi tarihini en iyi koruyan bölgelere verilen uluslararası bir ödülün de sahibiydi Antalya’nım çekirdek kenti, tarihi mirası..

Pek çok değerimiz  gibi bu önemli tarih ve turizm bölgesini de hor kullandık..

Yetki karmaşasının kurbanı oldu..

Ona yakın kurum ve kuruluşun yetkili olduğu Kaleiçi ve Yat Limanı’nda hiçbir kamu kurum ve kuruluşu risk almak istemedi..

Sahipsiz kadı Kaleiçi..

Otorite boşluğu doğdu..

Her zaman olduğu gibi boşluğu karanlık kişi ve gruplar doldurdu..

Yetki belirsizliği yüzünden Kaleiçi için şu karar verilmedi, verilemedi :

Eğlence mi ?

Dinlence mi ?

Kaleiçi sahipsiz ve otoritesiz kalınca hızla kan kaybetmeye başladı..

Eğlenenin yöntemi değişti..

Doğal olarak konaklamanın, yani dinlencenin yöntemi..

Bir yandan uyuşturucu baronları, diğer yandan fuhuş baronları keşfetti Kaleiçi’ni..

Yerlisi olsun, yabancısı olsun insanlar korkudan giremedi Kaleiçi’ne..

Özellikle Antalya Valiliği döneminde Alaaddin Yüksel, Kaleiçi’ni kurtarmaya çabaladı..

Tebdili kıyafetle bu tarihi mekana giderek neler olup bittiğini gözlemeye, çözüm yollarını üretmeye çalıştı.

Her zaman olduğu gibi’ mevzuat hazretleri’ çıktı karşısına..

Son 10 yılda Kaleiçi’ni eski parlak günlerine dönüştürme çabalarını gözledik.

Büyükşehir Belediye Başkanı Menderes Türel’in  ‘Kaleiçi Koruma Amaçlı İmar Planı Revizyon Çalıştayı’nda söylediği gibi ‘Bir dönem Antalya’da Kaleiçi nasıl kurtulur diye günlerce konuşulurdu, basında önemli gündem olurdu. Artık, çok şükür kurtulma meselesi yok, çalışmalarımız o eski ümitsizliği ortadan kaldırdı, fakat sorunlar da devam ediyor.

Gerçek şu ki kötü imajı silmek pek de kolay olmuyor..

Türel de bunu işaret ederek şöyle diyor :

“10 yıl önce Kaleiçi’ni terk edilmekten kurtardık. Kaleiçi tekrar hayat buldu ve gelişti. Kaleiçi ruhunu halen kazanamadı. Halen plana aykırı yüksek beton binalar, yıkılmış ve yıkılmaya yüz tutmuş binalar var”

Kaleiçi’nin  ruhunu kazanamamasını şöyle yorumluyor Türel :

“Bazı sokaklarda motorlu taşıtlardan dolayı yürünemiyor. Bazı tarihi mekanlar, kimliğini kaybedecek şekilde ticarethane yapılmış. Yerleşim veya konut alanı, konaklama işletmeleri, restoranlar, eğlence yerleri, ticarethaneler arasında tam uyum sağlayamıyoruz. Eğlence yerlerinin gürültüsü, konutta yaşayanı veya otelde konaklayanı rahatsız ediyor. Birini diğerine tercih etmemiz zor”

Bu gözlemleri yapmak kolay..

Gözlemle sorun çözülmüyor elbette.

Hele turizmin dibe vurduğu sezonda Kaleiçi ve Yat Limanı gibi Antalya’nın en önemli merkezinin vitrinini değiştirmek gerekli..

Çok büyük yatırımı da gerek yok..

İnsanları bölgeye çekecek küçük dokunuşlar olabilir..

Örneğin Kalekapısı’ndan Kaleiçi’ne girişinde yeşil doku ve 2. İnönü Caddesi’nde olduğu gibi şemsiyeli bir sokak görüntüsü denenebilir..

Kaleiçi esnafı zaten kan ağlıyor, zabıta esnaf üzerindeki baskı yumuşatmalı..

Büyükşehir ve Muratpaşa Belediye Başkanları, Kaleiçi esnafı ve dernek ve birlik yöneticileri ile göstermelik değil de samimi ve sıcak ilişki kurmalı..

Kaleiçi’nden sorumlu teknik elemanlara acımasız uygulamalarından vazgeçmeleri  talimatı verilmeli..

Kaleiçi’nde Muratpaşa Belediyesi’nin başlattığı müzik ve sanat ağırlıklı etkinlikler sürdürülmeli..

Esnafın, hiç olmazsa sezonun son aylarında evine ekmek götürecek kadar iş yapmasına olanak sağlayacak ortam yaratılmalı..

İmkansız da değil, zor değil..

Yeter ki istensin..