Nazım Hikmet’in “Çocuklar inanın, inanın çocuklar… Güzel günler göreceğiz, güneşli günler… Motorları maviliklere süreceğiz” dizeleriyle büyümüş bir nesiliz. Öyle yelkenleri indirmeyiz hemen…

Eleanor H. Porter'ın ‘Pollyana’sı da  değiliz ama. Umudu hiç kesmeden, kıvamında iyimserlik, bol çalışma ve azimle güzel günlere inanırız hep…

Şimdi bizim neslin çocukları da öyle büyüyor. 13 Yaşındaki Başak, lise sınavlarına online okul ve online kurs ile hazırlanıyor. Planlı çalışma ve azimle başaracak biliyorum…

11 Yaşındaki Toprak, zaten erken başlayan eğitim hayatında 6. sınıfı uzaktan eğitimle tamamlayacak sanıyorum. Ara ara zorlansa da o da fena değil, mücadelede…

68 Yaşındaki anneciğim, aylardır evde. Teknolojiyle uzaktan yakından ilgisi olmayan anneciğim, pandemi sayesinde teknoloji canavarı oldu…

Bize gelince bol aksiyonlu yaşantımız devam ediyor. Yeri geliyor hastalara şifa, yeri geliyor muhtaçlara deva oluyoruz. Kimilerinin korkulu rüyası olduğumuz da çok oluyor hani…

Ama işler iyi değil, bakmayın. Hem bizim hem kurumların bu kışı zor belli. Olsun, varsın biz başta da değimiz gibi büyürken öğrendik mücadeleyi ve hep umutlu olmayı…

İnanıyorum da güzel günlerin geleceğine…

Ama Mustafa Satıcı çıkıyor, ‘Tarımda tehlike çanları’ diyor. ATSO Başkanı Davut Çetin, çıkıyor ta 6 ay önceden Ekim’in zor geçeceğine işaret ediyor, Jeoloji Mühendisi Başkanı Bayram Ali Çeltik, uyuyan devin harekete geçtiğini söylüyor….

Susuzluk…

Gıda krizi…

Artan pandemi…

E, içimizdeki umudu soldurmamak için kırk takla atıyoruz elbette. Ve saklamayalım hiç ‘Hani şu güzel günler gelsin. Çok mu var daha’ diye de soruyoruz kendi kendimize…

Sanıyorum az kaldı…

Yüzyılın bu kadar siyasi, ekonomik, iklim krizi ve pandemiden sonra geriye bir şey kalmamıştır…

Değil mi…

Bu kadar olumsuzluk arasında Antalya Büyükşehir Belediye Başkanımız Muhittin Böcek, ağabeyim, nikah şahidim vs hepimizi sevindirdi…

Önce sağlık haberleri…

Sonra taburcu…

Şimdi makamda…

O zaman karamsarlığa yer yok…

Haydi maviliklere doğru…

Az kaldı…