Bir ülke düşünün ki taciz, istismar vakaları her yıl artıyor. Ama o ülkede artan mağduriyete rağmen azalan bir mahkumiyet var…

Aklımın almadığı değil ama almak istediği şeyleri yaşar olduk…

Kadın-erkek, genç-yaşlı, çoluk-çocuk fark etmiyor…

Hatta yaşı, başı da yok…

Cinsel istismar her yerde, her yaşta karşılaşılabilen bir vaka…

O kadar ki kundaktaki bebeğe kadar uzandı durum…

Hal böyleyken ve sadece istatistiklere geçen rakamlar bile dudak uçuklatıyor…

2014 Yılında 11 bin 95 çocuğumuzun cinsel saldırıya maruz kaldığı ve yüzde 18,5'inin 11 yaş ve altında olduğu söyleniyor…

Son 10 yılda şiddet gibi tacizin de artış sağladığı bir gerçek…

Peki ne yapılmalı…

Duyarlı olmalı, sessiz kalmamalı. Mağdurun mağdur olmaması için hassas olmalı, sahip çıkmalı, toplumsal reflekslerimizi artırmalıyız…

Antalya, tacizin yüksek olduğu kentlerin başında…

Ancak istatistiklerdeki gibi garip yaşananlar…

Vaka fazla, mahkumiyet az…

Her zaman savunduğum, Antalya Kent Konseyi Kadın Meclisi Başkanlığım dönemimde grubumla yaptığım ama kendisi de kadın olan Yönetim Kurulu Başkanı’nın kaprislerine kurban gittiği için uygulayamadığımız ‘cinsel istismarla mücadele ve korunma’ konusu pilot okullarda başlayarak öğrenci, öğretmen, yönetici ve velilere ayrı formatlarda sunulmalı…

Zorunlu eğitim olmalı nihayetinde de…

Bunu istersek başarabiliriz…

Başarmalıyız da…

Tek yapmamız gereken empati…

Mağdurların çığlığı olmak hepimizin görevi…

Ödevi…

Antalyamızı bu konuda daha duyarlı olmaya davet ediyorum…

Ayrıca vekillerimiz de yaşanan bu durumdan bir ödev çıkarmak durumundalar sanki…

Neden mahkumiyet az?

Neden suç artarken, mahkumiyet azalıyor?