Birlikte çalışmak nasip olmadı belki ama Antalya basını için bir çınardı. Mesleğimize yıllarını vermiş bir üstadı dün son yolculuğuna uğurladık. Hem de pandemi günlerinde…

Hürses Gazetesi’nin yaklaşık 64 yıllık serüveninin mimarı, kurucusu, 60 yıllık sahibi Naci Uğural, yaşamı gibi mütevazi uğurlandı…

Ailesi, yakınları, meslektaşları vardı yanında. Cenaze töreninin sonunda omuzlarda uğurlandı üstad. O anlarda eşi ve ailesi daha bir hüzünlendi ki biz de o hüznü yaşadık…

Dedesinin fotoğrafını taşıyan torun gözlerimizi doldurdu. Naci Dede’nin en büyük dileği torununun doktor olmasıymış. Ve torunu Tıp Fakültesi’ni kazanmış. Dede de son yolculuğuna çıkmadan bu mutlu haberi almış…

Dilerim huzurludur. Kabri ışık olsun, toprağı sıkmasın…

Ama bir sitem etmeden geçemeyeceğim. Yıllarını bu kentin daha güzel ve iyi yönetilmesi, refah içinde gelişmesi için verdiği mücadeleyle bilinen birini son yolculuğuna bir avuç kişi mi uğurlamalıydık…

Tamam korona var. Ancak sosyal mesafe kurallarına riayet ederek maskelerimizle katılabilirdik. Bahanesi yok bence bu işin…

Biraz vefalı olmalıyız. Yalnızca koltuktayken, görevdeyken değer vermemeliyiz insanlara. Görevleri bittiğinde de değerini göstermeliyiz…

Hepimiz kentimiz adına, ülkemiz adına farklı görevler icra ediyoruz. Ama inanın yerel basını 60 yıl sırtlamak herkesin harcı değildir…

Takdir etmek gerek…

Biz daha çeyrek asıra gelmedik, Akdeniz Gerçek olarak. Ama biz de sanıyorum en ağır yıllarını yaşıyoruz basının…

Hem demokrasi hem de ekonomi açısından…

Daralan ekonomi, kaybedilen özgürlükler ve demokrasiden geriye gidiş arasında ilkeli habercilik yaparak, kentine katkı sunmaya çalışan insanları kutluyorum…

Meslektaşlarım ve biz gerçekten zorlu yollardan geçiyoruz…

Kimseden takdir, teşekkür beklemiyoruz da…

Ama lütfen saygıyı da hak ediyoruz…

Her şeyin değer kaybettiği ve ucuzladığı bir ortamda lütfen insanlığımızı kaybetmeyelim…