Osmanlı hukukundan günümüze kadar gelen bir söz vardır;

“Şeriat’in kestiği parmak acımaz”.

Bu söz insanların; yargının verdiği kararlara saygı duyulması gereğini ifade eder.Tabii ki bu sözün verdiği en önemli mesaj yargıya güvendir.

Bilindiği gibi geçen hafta yıllardır süren “Ergenekon” adı verilen dava sonuçlandı.

Verilen cezaların miktarı kadar davanın niteliği de konuşuldu.

Kimilerine göre asrın davası,

Kimilerine göre asrın hesaplaşması,

Kimilerine göre ise intikam amacı ile yapılan bir yargılama.

Kimileri davadaki delillerin hukuksuzluğunu , vicdana aykırı tutukluluk sürelerini,yargının iktidarın kontrolünde karar verdiğini,

Kimileri bu davalar sonucunda darbelerin önlendiğini ve bir daha darbe olmayacağını ve Türkiye’nin demokratikleştiğini,

Birileri ise biz hukukçulara yargı sürecinin bitmediğini, sanıkların temyiz haklarının bulunduğunu

Kimileri ise adeta alay eder gibi bağımsız yargıya güvenilmesini yani “Şeriatin kestiği parmağın acımaması” gerektiğini

Kamuoyuna açıkladı.

Bu konudaki düşüncemiz bu davanın hukuki yönden irdelenmesinin mümkün olmayacağıdır.Zira bu davada hukuk ve hukuk kuralları en son  sırada yer aldı.

Dava baştan sona siyasi nitelikte bir dava olarak tarihteki yerini aldı.

2010 yılında yapılan ve yargıyı siyasal iktidarın etkisine sokan Referandum bu davaya siyasi etki ve baskı sağlamaya yönelik bir operasyondur.Bugün için davayı  hukuk kuralları çerçevesinde tartışmak abesle iştigal olur.

Türkiye’de anayasanın ilk üç maddesini değiştirmek üzere açılan tartışmanın önemli bir ayağı olan ve TSK’yı hedef alan suçlama ve yargılamalar belli bir plan ve düşüncenin ürünüdür.

Adına demokratikleşme! ve çözüm! denen süreçlerin hayata geçirilebilmesi, bu davaların sonucuna bağlanmıştır.

Yargıtay aşaması için fazlaca bir değişiklik beklenmemelidir.

Siyasal iktidar amacına ulaşmak için yargıyı ve hukuku araç olarak kullanmak düşüncesindedir.

Durum bu kadar açık iken bizlerden ;

Şeriatin kestiği parmak acımaz dememizi kimse beklemesin.

Zira ;

“Şeriatçi’nin kestiği parmak gerçekten çok acımıştır.”

Saygılarımla