Omuzlarında

lacivert kırbaç izleriyle gelirdi gece.

Baykuşlar öter,

Çıplak yarasalar uçardı ordan oraya.

Kısraklar kişnerdi,

    Koşardı dolu dizgin, ürküp kendi      

    gölgelerinden.

Sebepsiz vurulurdu güvercinler,

Bir eylemdi, çıplak ayakla da olsa,

Çaltı dikenleri dolu bir yolsa da.

Ezentere, püren kokusuydu

yolun sonunda istenilen.

o kadar kısa bir andı ki bizden kıskanılan,

     Sadece bir güneşin, doğup batımı olan 

    zaman.

O sadece bir lokmaydı,

Zincire vurulu düşüncelerimiz içinde

Bir türlü koparılamayan.

1 Mayıs 1989