Türkiye Cumhuriyeti tarihinin en büyük katliamının travması yaşıyoruz toplum olarak.

Hepimiz çok üzgünüz..

İçimiz yanıyor..

Yastayız ve isyandayız..

97 kardeşimizi kaybetmenin acısı yüreklerimizi öyle bir dağladı ki, kimsenin ağzını bıçak açmıyor..

Yüzlerce kardeşimiz yaşam mücadelesi veriyor..

Dileriz daha çok kaybımız olmaz..

Dileriz ayağa kalkıp aramıza katılırlar..

Çok zor bir süreçten geçiyoruz.

Dokunsanız ağlayacak durumdayız..

Neden bu hale geldik ?

Bunları niçin yaşıyoruz ?

Bu acıları bize kimler niçin yaşatıyor ?

Devlet neden katliamları önleyemiyor ?

Çok öğündüğümüz istihbaratımız neden yetersiz kalıyor..

Katiller Türkiye’nin başkentinin göbeğine kadar geliyor da devletin neden haberi olmuyor ?

Bu ülkenin insanlarının hayatı bu kadar mı değersiz ?

Neden yönetenlerin hiç birisi suçu kabullenmiyor ?

Neden başka ülkeleri örnek alıp ta istifa mekanizmasını çalıştırmıyoruz ?

Türkiye’de oynanan bu kirli oyunun asıl aktörleri kimlerdir ?

Kim asıl oğlan rolünü üstleniyor ?

Senaryo kimleri kapsıyor ?

Kimler as oyuncu, kimler figüran 

Ne yapılmak isteniyor ?

Bu oyunu tarafları kimlerdir ?

Yanıt bekleyen o kadar çok soru var ki…

Pekala yanıtı kim verecek ?

Giderek daha tehlikeli bir boyuta uzanan bu oyunu kim bitirecek ?

Türk halkına kim çıkıp ta adam gibi bu soruların yanıtlarını verecek..

Hiç mi cesur bir yöneticimiz yok ?

Devleti yönetenler arasında özü sözü bir adam gibi adam hiç mi yok ?

Yürekli de çıkıp ta “ Evet ben hata yaptım, b.u suçluyum, cezamı da çekmeye hazırım” diyecek namuslu bir kişide mi yok ?

Sözün bittiği yerdeyiz..

Artık tribünde seyirci olmayalım..

Bu ülkenin bizim olduğu gerçeğiyle hareket edip, ülkemize sahip çıkalım.,.

Kalıcı bir barışı sağlamak için de üzerimize düşeni, hatta fazlasını yapalım.

İnadına barış demekten usanmayalım..

Halktan büyük güç olduğunu bir an osun akıldan çıkamadan ‘Bu ülke, bu rejim benim, asla taviz vermem” diye haykıralım...

Birlik ve beraberliğimizi güçlendirelim.

Birbirimize sımsıkı sarılalım..

İçimizdeki hainlere fırsat tanımayalım.

Sarılalım ki düşman çatlatalım..

Korkmayalım, çekinmeyelim, bıkmadan, usanmadan barış türkülerini söyleyelim..

Ankara katliamında hayatlarını kaybedenleri kalbimizde sonsuza dek yaşatacağız..

Onlar barış için canlarından oldular, onların anısına barışı sürekle kılmak için elimizden geleni yapacağız..

Bu hain saldırıdan nemalanmak isteyenlere fırsak vermeyeceğiz..

Ülkenin kaderini değiştirmek elimizde..

Bunun için de 1 Kasım’da sandığa giderek, bize bu acıları yaşatanlar ile seyirci kalanlara, çanak tutanlara oylarımızla yanıtını verelim..

Gitsinler, bir daha dönmemek üzere..