Önce Milenyum, yeni bir bin yıl dedik sevinerek 2000'e girdik.

Ne olduğunu anlamadan, 28 Mayıs 1999'da DSP Genel Başkanı Bülent Ecevit Başkanlığında, MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli ve ANAP Genel Başkanı Mesut Yılmaz'ın Başbakan Yardımcısı oldukları 57. Türkiye Cumhuriyeti Hükûmeti ANASOL-M ile güzel güzel yol alırken, birden Bahçeli Devlet titredi ve kendine dönerek, birden "seçim, seçim" deyiverdi.

O yasaklı, bu barajlı derken bir de baktık ki, 3 Kasım 2002 günü "Türkiye Genel Seçimleri"ni yapı vermişiz.

Ülke genelinde %10'luk "barajlı d'Hondt sistemi"li seçim yapıldığından, yalnızca Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP) ve CHP, bu barajı aşarak meclise milletvekili sokabildiler.

Uzun lafın kısası, 10. Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer istemeye istemeye de olsa, AKP Genel Başkanı Recep Tayyip Erdoğan "siyasi yasaklı" olduğundan, 16 Kasım 2002 tarihinde hükûmeti kurma görevini Abdullah Gül'e verir. 18 Kasım 2002'de kurulan 58. Hükûmet 28, Kasım 2002'de de 170 ret oyuna karşı 346 oy ile güvenoyu alır ve Ak Partili Erdoğanlı bir devire gireriz.

Bir zamanların "Sarışın Güzel Kadını" DYP Gn Bşk Tansu Çiller bile, 2020'lerde Orman Bakanlığının Yangın Söndürme Şartnamesi "5 bin litre barajını" üç teneke su eksiği ile 4 bin 900 litrede şartnameye takıldığı gibi, yüzde onluk baraja takılarak 9.56'da;

MHP-Devlet Bahçeli'nin 8.35'de, neredeyse "her şey bedava" sloganlarıyla Genç Parti'nin dinamik görünümlü genel başkanı Cem Uzan'ın da 7.26'ya takılmalarıyla iktidar yolları asfalt-şose oldu.

CHP ve Deniz Baykal'ın da sürecin zorunluluğundan, kabulleriyle tek başına iktidar olan AKP-Ak Parti ve R.T.Erdoğan, neredeyse 20 yıldır tek başına iktidarını sürdürüyor ama ne yazık ki, Süleyman Demirel'e yazıldığı gibi yazılan, yakılan bir türkü yok. Yasak mı, ne?

Bir zamanların efsane lideri Süleyman Demirel'e, Fikret Kızılok yaktığı, yaktığı şarkı da ne mi? Buyurun dinleyin:

"Küçücük bir çocuktum/ Sebebini bilmeden/ Sokağa çıkamadık/ İhtilal oldu sandık/ Sonra biraz büyüdük/ Alfabeyi bitirdik/ Azı dişim çıkmıştı/ Sünnet bile olmuştu/ Kennedy öldürülmüş/ Migros açılmamıştı/ Beatles ortada yokken/ Ekonomi bomboktu/ Zeki Müren ortada/ Bülent Ersoy erkekti/ Vietnam savaşını/ Kendisiyle başlattı

Süleyman hep başbakan hep

Başbakan hep Süleyman".

Böyle bir şeyi "sakın aklından bile geçirme" günlerine geldik.

Televizyonlardan bir şeyi daha öğrendik. Meğer, ülkede her şeyi bilen bir meslek ve adam gurubu varmış, anlar her şeyi bilir ve ülkeyi yönetenlere akıl verirlermiş.

Hocalar mı? Onlar, kitap ve internette makalelerin arasında doğruyu arıyorlar diyecek olursa, birileri de "başlarını kaldırsalar her şeyi görecekler mi?" diyor nedir!..

Geç kardeşim ya, adamlar oturmuşlar siyasi, akademik koltuklara, "şu fani dünyada" üç kuruşluk huzurlarını mı bozsunlar!..

Bir de, nerden çıktıysa COVID-19 diye bir virüs çıkıp dünyayı sarsmaz mı? Eee ne de olsa turistik ülkede yaşıyoruz ya, bize de gelmese olur mu. Elbette bize de geldi. Alfa, beta varyantından tutun da, Güney Afrika Mutantına, aşıların fazına kadar her şeyi öğrendik de, bir birbirimize saygılı ve ölçülü olmayı, maske takıp fiziki mesafeli olmayı öğrenemedik, beceremedik.

Sezonu "128 milyar dolar nerede?" ile açmıştık, bir de baktık ki, ha bire ülkenin dört bir yanından "gaz" fışkırıyor, "gazlıyor, gazlıyoruz ama, sanıyorum motor piston, gömlek yakmış, bir yere gitmiyoruz.

Sonra bir de baktık ki, ne hayırsever millet olmuşuz. ipini koparan, evini barkını, karısını kızını ülkesinde bırakan hayalleriyle soluğu ülkede alıyor. Hele cebine üç beş dolar euro da koydun mu, bir iktidar işbirlikçisi buldun mu, kim dur diyebilir sana.

Yıllar önce ülkücü-milliyetçi bir dostuma, ya hani bizim aramız Ermenistan ile bozuktu. Düşmandık. İstanbul'da bir kaç yüz binlik Ermeni genci varmış ve iş bulup çalışıyorlarmış. Üstelik hükümet yetkililerinin de "dolaylı" bilgisi varmış, bir iş adamı tanıdığım söyledi dedim. Sustu.

Şimdi de aynı olay, Iraklılar ile başladı, Suriyeliler ile sürdü ve Afganlılar ile zirve yaptı. Bu ülkenin gençlerinden parası olmayanlar askerlik görevlerini kışlalarında yapıp, tüm aile doğrudan ya da yiyip-içtikleri ile dolaylı vergiler öderken, sözde "insanlık" adına, bu halkın her şeye gözlerini yumması enteresan değil mi?

Bu ülkede ne zaman yangın çıkmadı da, yangın uçakları yok.

Ey halkım, geçmediğin yollara, uçmadığın hava alanlarına, birilerinin zenginliğine nasıl katkı sağladığını Sedat Peker bile anlatamadı ise, sana ne diyeyim ki.

Televizyonlardan izlediğiniz yanan o ormanlar yüz, iki yüz, beş yüz yıllık biliyor musunuz? Hayvanlar, doğal denge bir başka.

Yakında anlarsınız, Orta Asya'dan, Kafkaslardan, Horasandan buralara geldiğinizi.

Yangın kuraklık, yokluk ve yoksulluk demektir. Buğdaylarınıza yeni yıl yağmur yok. Sularınız akmayacak, derler önce HES'lere kurban edildi, şimdi de yangınlara.

"Yangın söndürme" ne işe yaradı, helikopter, uçaklar ile atılan sular buhar olup uçtu, her yer yandı kül oldu.

Yangın sönecek, ama alevler denize ulaşınca. Yanacak bir şey kalmayınca. Siz de hiç duymadınız mı bu atasözünü.

ELDEN GELEN ÖĞÜN OLMAZ, O DA VAKTİNDE GELMİZ.

Atatürk'ün kurduğu Türk Hava Kurumu, Türkiye Cumhuriyeti sizleri çok özleyeceğiz.

Eyy halkım, sizleri huzur mu tepmişti de, bunları hep birlikte yaşattınız bize de. Allah akıl, fikir versin. Olursa, kalırsa, yaşarsa çocuklarınız, torunlarınız siz hiç affetmeyecek. Bilesiniz!..