Bekir Coşkun meslek ustamdı..

Günaydın Gazetesi’nin Türk basınının duayenlerinden Rahmi Turan yönetiminde 1 milyon tiraja yükseldiği dönemde ben Antalya muhabiri, Bekir Coşkun’da Ankara temsilcisiydi.

O dönemde Günaydın,  Akdeniz için özel sayfa hazırlıyor, redaksiyonu da Coşkun’un başında olduğu Ankara Bürosu yapıyordu..

Bu nedenle sıkça görüştüğümüz Bekir Coşkun’un meslekteki tecrübesinden yararlanmıştım.

Bekir Coşkun, Sözcü Gazetesi’ndeki köşesinde önceki gün yine CHP’yi yazdı..

Çok çarpıcı bir CHP analiziydi..

Okuma fırsatını bulamadığınız düşüncesiyle bu yazıyı ustanın iznini de alarak sizlerle paylaşmak istedim..

Bekir Coşkun’un ‘CHP’yi gören olursa’ başlıklı yazısı şu şekilde:

“Gezi olayları oluyor…
CHP ortada yok…
19 Mayıs erteleniyor …
CHP ortada yok..
1 Mayıs yasaklanıyor…
CHP ortada yok…
Soma faciası…
CHP ortada yok…
Bayrağı söküp atıyorlar…
CHP ortada yok..

Kafası mı karışık?…
Din istismarına sesini çıkartmıyor, dindarlardan oy alacağını sanıyor…
Bölücülere sesini çıkartmıyor, Kürtlerden oy umuyor…
Orduya sahip çıkamıyor, darbeci gözükmekten korkuyor…
Alevileri sahiplenemiyor, Sünnilerden çekiniyor…

Sonuçta seçim oluyor…
Herkese küfür edenin yarısı anca…

Soma faciasında, ya da bayrağın indirilmesinde “Milletin hassasiyeti nedeniyle” öyle geçiştiriyor işte…
Sanki diyanet işleri başkanlığıdır…
Vaaz veriyor mübarek…

“Yine mi CHP yazısı” diyenler olacak da…
Elim kırılsın…
Bu kadar suçlu bir iktidar Türkiye’yi yönetmeye ve yıkmaya devam ederken, yeterli varlığı gösteremeyen bir ana muhalefete sessiz mi kalmalı?..
Bak; ateş bacayı sararken, eğer demokrasi içinde çözüm aranıyorsan, itfaiye müdürlüğüne mi gideceksin…
Demokrasilerde iktidarı muhalefet izler, denetler, uyarır, olmadı indirir…
Nerede peki?..

Ana muhalefet ne yazık ki CHP…
Kimin cumhurbaşkanı olması gerektiğini gidip Mazlum-Der ile MÜSİAD’a soruyor, deli olursun…
Olacakları söyleyeyim:
Böyle giderse eğer; Tayyip Erdoğan’ı Cumhurbaşkanı, yerine bir AKP’liyi de Başbakan yapıp, ilk seçimde bir beş yıl daha yakacaklar Türkiye’yi…
Demedi demeyin…

Kıpırda biraz…
Bir çaba…
Bir niyet…
Bir ışık…
Bir belirti…
Bir hareket…

Ne oldu birader?…
Var mısın, yok musun?”

Başka söze gerek var mı