Hayat hepimiz için beklemekle geçiyor! Her birimiz farklı
zamanlarda, farklı farklı şeyleri bekledik, bekliyoruz. Yaşam boyu pek çok
zorlukla uğraşıyoruz! Hiç kolay olmuyor bu uğraşlar ama, galiba en zoru
beklemek! Günümüzde kimi iş bekliyor, kimi aş! Kimi ölümü bekliyor korkuyla,
kimi şifa bekliyor hastalığına! Kimi bir dost bekliyor, yalnızlığına, kimi de
uzaklardaki sevdiklerini…
Beklemek üzerine pek çok şey söylenmiş duygularımızı dile
getiren;
“ Beklemek cehennemdir!” Demiş mesela William Shakespeare.
Doğrudur, bu cehennemi en iyi bekleyenler bilir!
“ Beni bundan böyle beklese beklese hüzün bekler, çağırsa
çağırsa hüzün.” Diyor Özdemir Asaf… Umutsuz bekleyiştir bunun adı!
Ben Özdemir Asaf’ı bir başka severim. Sanki içimden geçenleri
dile getiriyormuş gibi gelir bana.
“ Ölünceye kadar seni bekleyecekmiş, Sersem.
Ben seni beklerken ölmem ki. Beklersem. “
Özdemir Asaf
“ Geleceğim, bekle dedi, gitti. Ben
Beklemedim, o da gelmedi. Ölüm gibi bir şey oldu.
Ama kimse ölmedi…”
Özdemir Asaf
“ Gelmeyecek bir gideni, olmayacak bir nedeni beklediniz
mi?”
Özdemir Asaf
“ Bekle deseydin, gelmeyeceğini bilsem bile beklerdim.”
Özdemir Asaf
“ Gelecekse beklenen, beklemek güzeldir. Özleyecekse
özlenen, özlemek güzeldir. Ve sevecekse sevilen; o hayat her şeye bedeldir. “
Özdemir Asaf
Bu umutlu ve heyecanlı bir bekleyiştir aslında. İçinde hayal
kırıklığı barındırmayan bütün bekleyişlerin, o mutluluk ve sevinç dolu halidir
söylenen.
Ama bir de beklemeyi umutsuz bir hayal kırıklığı gibi algılayanlar
var:
“ Ya kal, ya git. Ama sakın “ bekle gelirim” deme. Çünkü
ben, şimdiye kadar giden birinin geri geldiğini hiç görmedim. “ diyor Ece
Ayhan.
“ Hiç bir şey beklemeyenlere ne mutlu, hiç hayal kırıklığına
uğramazlar. “
Diye düşünüyor, Alexander Pope.
Fakat, bunun tam tersini düşünenler de var; Cesare Pavese
diyor ki:
“ Gene de bir iştir beklemek. Bekleyecek bir şeyi olmamaktır
korkunç olan.”
Evet en zorudur beklemek ama, yine de yaşamın kendisidir,
amaçtır, iştir. Beklediğimiz çok şey var hayattan. Ama olmayacak beklentilerden
de uzak durmalı insan.
“ En deli eden şey, sonsuza dek birini beklemektir. Senden
uzakta birini. “
Der Spartacus.
Bu konuda; “ Beklemek güzeldir, ama doğru durakta. “ demiş
Can Yücel.
Beklemek, umuttur aslında. Tıpkı Rilke’nin dediği gibi:
“ Ve bekliyorsun, o tek şey gelsin, senin yaşamını sonsuz
çoğaltsın diye. “
