Eskiden beri Antalyalıların anlattığı bir hikaye vardı. Hani aileler tarlaları erkeklere, para ediyor diye bırakırken kızlarına da sahildeki çorak yerleri miras bırakırmış…
Bir zaman gerçekten tarım yapan, eken biçen kazanmış. Yani erkekler rahat rahat yaşamış. Kızlar çorak arazileri değerlendiremediğinden açıkta kalmış…
Ama 1980 sonrası turizmle tanışan Antalya’da devran dönmüş. Sahiller para etmiş, tarım alanları sadece üretim değeri olan ama emlak değeri düşük yatırımlar olmuş…
Ve gün gelmiş. Artık her yer dağ, taş, tarım alanı, sit alanı, orman, sahil rantın göz koyup diğer biçtiği yerler olmuş. Ki günümüzde yaşanan budur…
Yaklaşık 20 yıllık süreçte tarım alanlarından sahil bandına kadar dokunulmadık yer kalmadı. Üstelik bu yapılırken bir de ‘koruma’ adında planlarla yapılıyor ki işin vahimi de bu olsa gerek…
Kaş’tan Gazipaşa’ya bu rant planları gerek yerel gerek Ankara odaklı hep oldu, hep de olacak. Ama bu kadar gözü karartıp talan boyutuna taşıyan olmamıştı…
O da oldu…
Merkezdeki ve ilçelerdeki talana biz bile yetişemezken haber için, meslek odalarına kolaylıklar diliyorum. Ama ne yapalım bu da onların işi. Yoksa bazen yöneticiler bile bilerek ya da bilmeyerek bu işin parçası haline gelebiliyor…
Bugün Alanya’daki yalı taşları konusu gözüme takıldı. Sahilde eskiden beri var olan doğal oluşumlar kırılıyormuş. Kim yapar, neden yapar? Nasıl izin alır bilmiyorum…
Cahil bir vatandaş olarak işin yanlış olduğunu söylüyorum. Tıpkı zamanında Minicity’nin yanındaki Bakı Tepesi’ne kıyılırken söylediğim gibi…
Nitekim hem belleklerdeki o anlar yok edildi, güzel hatıralar silindi hem de doğal bir güzelliğe kıyıldı…
Burada da kimileri için eziyet de olsa doğal bir oluşumdur, yalı taşı. Oynanmamalı...
Burada yüzmek isteyen bilerek yüzer…
İstemeyen yüzmez…
Şimdi gelelim Antalya’da örgütlü mücadelenin gücüne…
Gazipaşa’nın sesi ta Ankara’ya ulaştı…
Hatta dünyanın dört bir yanına…
15 Mart’ta benim de dahil olduğum Gazipaşa Hepimizin Platformu’nun bir çağrısı var…
Yüreğinde Gazipaşa sevgisi olan herkes Kızılin’e bekleniyor…
