Bir arada olamasak da kalplerimizin, ruhlarımızın bir olduğu insanlar vardır. Benim çoktur mesela. Öyle çok sevdiğim dostum vardır ki bir arada olamadığım!

Hayatın koşuşturmacası ve onurlu bir yaşam için verilen mücadeleler nedeniyle birbirimize zaman ayıramasak, oturup uzun uzun sohbet edemesek de biliriz ki aynı yolda yürüyoruz…

Atatürkçü, aydın, Cumhuriyet neferi, onurlu, dik, dürüst tüm dostlar, benim için özeldir…

İşte onlardan biri de 1 yılı aşkındır göremediğim ama görmek istememe rağmen sağlığı nedeniyle cesaret edemediğim Ferhan Hanım…

Emekli eğitimci Ferhan Küçükkebapçı’yı tanıyanınız vardır, belki. Atatürkçü Düşünce Derneği, Cumhuriyet Halk Partisi, Antalya Kent Konseyi gibi kurumlarda gönüllü çalışmalarda bulunmuş, emek vermiştir…

Çirkin bir hastalık onu bulana kadar ülke ve kent meseleleri, kadın dayanışması adına faaliyetlerde bulundu. Benim de Kadın Meclisi’ndeki çalışmalarıma destek oldu…

O’nun hastalığını yine bu satırlarda duyurmuş, bu hastalığı yeneceğini söylemiştim…

Evet, ne mutlu ki kısa bir süre önce tedavinin olumlu sonuç verdiği ve artık sosyal hayatına dönebileceği müjdesini aldım…

Hatta evine bekliyordu beni. Gidemedim, ofisteki yoğunluktan ama nasılsa görüşeceğimizi biliyordum…

Bu kez geçtiğimiz haftalarda ben onu bekledim, O da gelemedi…

Dost meclisinde, oturup sohbet edecektik, olmadı. Çünkü o hastalık yeniden baş göstermiş…

Şimdi buradan kendisine sesleniyorum; yeneceksin o illeti ve yeniden döneceksin aramıza. Sen güçlüsün, hem de çok güçlü…

Bak sana bir mesaj daha var…

Mükerrem Gökçe’den…

‘’Ferhan koymuşlar adını

En zoru seversin

Rahat geçmiyor hayat ama

Hep güleryüzünle direnen sensin

Az ile yetinip

Neden sormayan bilgesin

Kalbini ferah tut

Üzüntüler yer bulamasın

Çabuk dön aramıza

Üç güne varmasın

Kalplerimiz seninle

Kaçamazsın bizden

El ele verdikçe

Büyür sevgimiz

Azı ile yetinmeyiz

Pek çoğunu isteriz

Çağırıyor kalplerimiz seni

Israrla ismini zikrederiz’’