Bugün 14 Şubat  Sevgililer Günü..

Sevgi insanın en kutsal duygusu..

Sevgiliyi görünce içimiz titrer..

Sevgiliyi anarken yüreğimiz bir başka atar..

Kimi zaman kaygılı bir sevinç kaplar içimizi..

Kimi zaman da yüreğimizi sıcak bir üzüntü kaplar.

Anımızı, babamızı, kardeşimizi derin bir duyguyla severiz.

Çocuklarımız için anlatılması çok zor bir sevgiyle çarpar kalbimiz.

Kendimizden çok onlar için yaşarız.

Yapamayacağımız fedakarlık yoktur onlar için..

Gerektiğinde canımızı bile vermekten kaçınmayız.

Sevdiğimiz kişinin üzerine titreriz, onsuz bir hayatın anlamsız olduğunu biliriz..

Sevgisiz yaşamak, sevgilisiz yaşamak olanaksız.

Bize gönülden bağlı olmayan, bizim gönülden bağlı olmadığımız sevdiklerimiz olmasa hayatın da bir anlamı olmaz, olamaz..

Sevdik mi deli gibi severiz.

Hiçbir şeyi gözümüz görmez..

Sevdiğimizi, sevdiklerimizi bir an olsun aklımızdan çıkarmayız..

Sevdiklerimizden bir saniye olsun ayrı olsak burnumuzun direği sızlar.

Sevgi kutsal bir duygu..

Sevgimize ve sevdiklerimize sahip olmak, sevmek ve sevilmek çok özel duygu..

14 Şubat Sevgililer Günü olarak kutlanıyor..

Sizi bilmem ama ben Sevgililer Günü’nü sadece sevgilimiz, yarimiz, eşimize olan sevgimizin günü olduğunu düşünmüyorum.

Sevdiklerimize sadece bir gün değil de her gün o kutsal duygumuzu göstermeliyiz..

“Seni seviyorum” demek kadar güzel bir cümle var mı ?

Asla çekinmeyin sevginizi söylemekten..

Her fırsatta, “Seni seviyorum’ demeyi de ihmal etmeyin..

Cemal Süreya şöyle anlatıyor sevgisi :

“Sevgilim, bir günün ortası şimdi..

Taşıtlar hızla gelip, geçiyor, her yer kalabalık..

Ben seni düşünüyorum Bodrum Kalesi’nde..

Uzat bana, uzat ellerini..

İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar..

İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu..

Güvercinler güneşten bir sessizliği biriktiriyor.

Ben seni düşünüyorum seni..

Hani tıpkı o ilk günlerdeki gibi..

Kalbim diyorum kalbim..

Daha dün tezgahtan çıkmış bir su sayacı gibi..

 Aşkı anılar besliyor, düşler kadar..

Bu yüzden diyorum ki aşk eskidikçe aşktır.

Sevgi eskidikçe sevgi..

Günümüz, ekmeğimiz, türkümüz..

Çoluğumuz, çocuğumuz..

Binalar yan yana yükselip gidiyor..

Vapurların ağzı köpük içinde..

Uzaklarda ne kapılar açılıyor.

Trenin biri bir istasyona varıyor..

Oradan çıkıyor biri.

Her şey biliyor, her şey,

Sen biliyor musun bakalım..

Seni nice sevdiğimi ?

Üstüne titrediğimi ?

Geldiğimi ?

Gittiğimi ? “

Sevgililer Günü kutlu olsun..

Kimse sevgisiz, sevgilisiz olmasın.