İki takımda aynı futbolu oynar aynı fırsatları kaçırır ve aynı golleri atarsa kaçınılmaz sonuç beraberliktir. Nitekim öyle oldu ve deplasmanda Konyaspor'la 1-1 berabere kaldık.

 İlk yarıda karambolden kafa vuruşu ile yenilen gole ikinci yarı kornerden gelen topa, kafa vuruşu ile attığımız golle cevap verdik. Anlayamadığım tek şey Antalyaspor'lu oyuncuların üzerinde maçın başından beri gereksiz bir stres ve baskı vardı. Neden rahat değillerdi? Zaten golü de çok rahat çıkarabilecekleri bir topa hakimken gereksiz bir telaş yaratarak yediler. Hepimizin bildiği ve her maç yazımda vurguladığım gibi, başarının anahtarı, stres ve baskı altına girmeden, rahat olmaktan geçer. Bu stres öyle sinsi bir psikolojik olaydır ki oyunculardan kulübeye veya kulübeden oyunculara bulaşabilir. Yani bulaşıcıdır. Sergen Hocam'ın bu soruna çözüm bulacağını, çok daha rahat, kaliteli ve başarı getiren bir futbol oynatacağını biliyorum. Yeter ki oyuncularımız rahat olsunlar.

İkinci yarıda oyuna giren Naldo defansın stresini büyük ölçüde aldı ve o bölgeyi rahatlattı. Savunma rahat olunca, bu rahatlık yavaş yavaş hücum futbolcularına doğru ilerledi ve sonuçta gol geldi. Neyse deplasmandan alınan puan, puandır. İleriki haftalarda hem takımımıza hem de siz değerli okurlarımıza stressiz günler diliyorum. Hoşça kalın.