20 Haziran 2013 Mersin turuncu sıcakla kavruluyordu. 11 yıldır süren baskıya, hakarete, yıkıma, talana öfkelenenler ayaklanmışlardı.

Bilgisayar program ustasıydı Mehmet İstif; aklını iyi kullananlardandı.

Ezilip, büzülüp “Bana ne? Ben işime bakarım!” diyerek bir yana çekilmedi, “

“Yeter artık!” dedi, “Sustukça üstümüze geliyorlar!” dedi ve yürüdü turuncu ateşin içinden Mehmet İstif.

Başını kaldırdı, dağlara baktı; düşündü Mehmet İstif, 1918 işgali sırasında dağlara çekilerek direnenleri.

Soluna baktı; bir çocuk koşuyordu gaz bulutunun içinden. Birden duraladı Mehmet İstif; Üç adım önünde filmlerden kopma bir robot!

“Yapma!” dedi Mehmet İstif, “Gerek yok! Yürüyoruz işte!”

Robot onu dinlemedi; çekti tüpün mandalını. Önce gözleri yandı Mehmet İstif’in, sonra da genzi.

Ertesi gün dili tutuldu; yutağı yandıkça yandı. Olayı hükümet gazına bağlamaya çekinenler, “İltihap” dediler ve sıradan püskürtme ilaçlar verdiler.

Çok geçmedi, ağzında yaralarla yine hastanedeydi Mehmet İstif. “Alerji” dediler.

Aylar geçiyordu, neşter girdi ağzına… Artık konuşamıyordu Mehmet İstif; suyu bile geçmiyordu boğazından.

Nisan 2014… “Bahar gelmiş neyime” diyemeden öğrendi kanser olduğunu.

 “Gün olur hesabı sorulur” diyenleri de duyamadı Mehmet İstif.

13 Mayıs 2014, Soma’da yerin dibinde yüzlerce kardeşi kömür gazıyla can verirken Mehmet İstif de onlar gibi soluklanmak istedi; ancak başaramadı.

Bu cinayetin de yapanı (faili), silahsız, savunmasız insanları önce süründüren, sonra öldürendir Biber Gazı!

Robot’a gelince, “o bir emir kulu” denilerek bağışlanamayacak denli inançlı!

İyi de bu Robot neden sıkıyor gazı, savunmasız insanın yüzüne?

Sıkarken gazı, karşısındakinin insan olduğunu bilmiyor mu?

Bilmez olur mu hiç?

Elbette biliyor!

Büyük olasılıkla, “Bir ‘dinsiz’, bir ‘münafık’ daha eksildi!” diyordur o gazcı cihad eri…

Size gelince yurttaşlar! “Gün olur hesabı sorulur” diyorsunuz.

Kusura bakmayın, ama 60 yıldır duyarım bu sözü de hesap sorulduğunu görmedim.

Görmedim, çünkü bizim köyde dendiği gibi “Revolver kimdeyse söz hep ondadır!

Sana gelince aklını kullanmayı bilen Kardeşim Mehmet İstif! “Toprağın bol olsun” diyemiyorum; çünkü Soma’da kardeşlerin toprağın altında kaldılar!

İşte böyle Mehmet İstif!

Sen göçtün dünyamızdan, biz yine soytarıların “demokrasi tuzağında” kaldık!

22 Mayıs 2014