İnsan olmak ayrı bir meziyet. Herşeyin alaşağı olduğu, yaşamak ve ayakta kalmak için her yolun mubah sayıldığı bir ortamda elbette herkesin harcı değil. O yüzen zaten bugün yaşadıklarımız bu denli utandırıyor bizleri…


Ahlakımızdan, vicdanımızdan verdiğimiz her ödün, kaybedilen her adım bize darbe olarak dönüyor. Artan hırsızlık, ahlaksızlık, şiddet, tahammülsüzlük bundan…


Yalnız insanın insana şiddeti artıyor sanmayın. Doğaya ve canlılara karşı işlenen suçlar tavan yaptı. Birileri ağaca, ormana zarar veriyor, diğerleri kedilere, köpeklere…


Sokakta veya tenhalarda öldürüldüğü tahmin edilen onlarca hayvan var. Bunu yapanlara insan demekten utanıyorum ama maalesef “insan” yapıyor…


Ağzı dili olmayan o canlılara eziyet eden ya da zehirleyen, bundan da zevk alan iki ayaklı yaratıklar var…


Kusura bakın, size saygı duymuyorum. Sizden ve sizin gibilerden nefret ediyorum. İnsanlığımdan utanıyorum…


Doğayı sevmeyen, canlıları sevmeyen insan olamaz…


Anlıyorum elinize almak, evinize sokmak, bakmak zorunda değilsiniz. Ama öldüremezsiniz…


Dokunamazsınız o canlılara…


Doğa ve canlılara karşı işlenen suçlar konusunda sabıkalıyız. Cezalar da caydırıcı değil. Caydırıcı olanlar da fiiliyatta uygulanmıyor…


Geçtiğimiz günlerde çok kıymetli yazarımız araştırmacı, yazar Mustafa Yıldırım’dan bir ileti geldi. Denizli’deki katliamı göndermiş…

Öldürülen köpeklerin fotoğrafları…

Ses soluk çıkmadı…


Ama üzerine gideceğim. Aynı durum Antalya’da da var aslında. Birileri sokak sokak gezip canlıları doyurmaya çalışıyor. Birileri de sokak sokak gezip zehirlemeye…


Burada tabii yerel yönetimler de yeterli sorumluluk üstlenmiyor…


 Kepez bölgesinde, Konyaaltı’nda, Muratpaşa’da, Aksu’da ve Alanya’da sık sık benzer haberler geliyor…


Sokakta yaşayan dostlarımızı yaşatmalıyız. Hasta olanlar tedavi edilmeli, yaralı olanlar bakılmalı. Ama maalesef trafik kazalarında sakatlanan dostlar için bile hayvanseverler el uzatıyor. İmece usulü toplanan yardımlarla ameliyatlar yapılıyor…


Ne diyelim belediye bütçelerinde buralara biraz daha kaynak aktarılmalı…


Önceliğimiz yaşamsa onları da yaşatmalıyız…