Toplumsal sosyolojide bir kanaat vardır çocukluğumda çevremizdeki gerek bedensel engelli gerek zihinsel engelli olan her yaştaki insanımızı güya sağlıklı görünümündeki kusursuz bedene sahip diğer insanlar garip bir bakış açısından gözlemleyerek aşağılama tarzında seyri temaşa ederlerdi.
Küçüklüğümde engelli bir birey olarak topluma katıldım benim çocukluğumda toplumun değer yargısı ifade ettiğim gibiydi. Garip bir değerlendirme vardı.
Hem engelli birey hem de engellinin ailesi, bu talihsizliği bir ayıp meseleymiş gibi yorumlayarak adeta toplumdan gizleme ve gizlenme ihtiyacı duyarlardı. Günümüz dünyasında bunun ne derece çağ dışı bir zihniyet olduğu fark edilir hale gelmiştir.
Engellilerle ilgili konuda bir yasa değişikliği ile engellilere ve bakıcılara sosyal yardım desteği gündeme gelince toplumumuzda yüz binlerce engelli mağdur gün ışığına çıkmıştır. Ne yazıktır ki adeta bu milli ayıbımız, istemeyerek de olsa toplumsal baskıyla üzeri örtülü bir esele olarak gizlenmiştir.
Neyse ki, yapılan sosyal yardımlar sayesinde bu fasit çember kırılmış, engellilerimizin hem anayasal hakları hem de evren STK olarak teşkilatlanma eğilimleri sayesinde engellilerimiz toplumumuzda hoş görüyle karşılanır hale gelmiştir.
Çevremizde sağlıklı olarak gördüğümüz her bir birey bir engelli adayıdır. Toplumumuz bu gerçeği kabul etmesi halinde utanılacak bir durum olamaz. Yeter ki geçmişte olduğu gibi engelli kınanmasın acıyan gözle bakılmasın, zavallı bir insanmış şeklinde kritik edilmesin, zihinsel hata yapılmasın.
Tüm engellilerimiz, barış ister, huzur ister, hoş görülü bir toplum, yaşanabilir bir dünya ister.
