Tengri Dini veya Tengricilik, eski Türklerin ve Moğolların İslamiyet öncesi dönemde kabul ettiği bir inanç sistemidir. "Tengri," Eski Türkçede "Tanrı" anlamına gelir ve gökyüzünü temsil eder. Tengricilik inancında, Gök Tanrı (Kök Tengri) veya Gök'ün yüce ruhu olarak kabul edilir. Bu inanç sistemi, doğaya ve evrene gökyüzünden gelen bir kuvvetin yönlendirdiği bir denge perspektifinden bakar.
Tengri'nin temel özellikleri nelerdir ve nasıl bir inanç sistemini temsil eder?
Tengricilik inancına göre, doğadaki her nesne bir tine sahiptir (animizm). Tengri, bu tinlere sahip olan nesnelerin en büyük ve en yücesidir. İklim, Tengri'nin iradesine bağlı olarak değişir, ve Tengri dünyanın dengesinin yaratıcısı ve koruyucusu olarak kabul edilir. İnanç sistemi, Gök Tanrı'nın evreni ve doğayı yönlendiren kudret olduğuna dayanır.
Tengri Dini'nin tarihî kökenleri nelerdir ve hangi önemli figürler bu inanç sistemini benimsemiştir?
Tengricilik, Orta Asya'da yaşayan Eski Türklerin kültüründe köklü bir yer bulmuştur. Moğolistan'ın birleştiricisi Cengiz Han, gücünü Tengri'den aldığını vurgulayarak bu inanç sistemini benimsemiştir. Orhun Yazıtları, Tengri Dini'nin Eski Türk kültüründeki önemini gösteren kaynaklardan biridir.
"Kök Tengri" veya "Gök Tanrı" ifadesi ne anlama gelir?
Eski Türkçede "Tanrı" kelimesi Tengri olarak ifade edilirken, "Kök" kelimesiyle birleşerek "Kök Tengri" veya "Gök Tanrı" ifadesi ortaya çıkar. "Kök," gök, gökyüzü, mavi renk, ulu, yüce, kutsal gibi anlamları içermekteydi. Bu ifade, Ulu Tanrı veya Yüce Tanrı anlamlarına gelir.
Tengri Dini'nin temel prensipleri nelerdir ve nasıl bir dünya görüşünü yansıtır?
Tengricilik, doğaya derin bir saygı ve gökyüzüne olan hayranlığı yansıtan bir inanç sistemidir. Doğadaki her nesnenin canlı bir enerjiye sahip olduğuna inanılır, ve Tengri bu enerjinin en yücesidir. İklimin Tengri'nin iradesine bağlı olarak değiştiği düşünülür. Bu inanç sistemi, evrenin ve doğanın Gök Tanrı tarafından yönlendirilen bir denge olduğu perspektifini yansıtır.
