Bizler, 3-14 Haziran 1996'da İstanbul Türkiye'de düzenlenen Birleşmiş Milletler İnsan Yerleşimleri Konferansı (Habitat II) için bir araya gelen ülkelerin; Devlet ve Hükümet Başkanları ile resmi delegasyonları olarak, herkes için yeterli konut temin etme ve insan yerleşimlerini daha güvenli, daha sağlıklı ve yaşanabilir, hakça, sürdürülebilir ve üretken yapma evrensel hedeflerini onaylama fırsatını elde etmiş bulunmaktayız.
Konferansın iki ana teması “herkese yeterli konut ve kentleşen dünyada sürdürülebilir insan yerleşimleri” üzerindeki müzakerelerimiz Birleşmiş Milletler Sözleşmesi’nden esinlenmiş ve yaşam çevrelerimizi daha iyi hale getirmek üzere, uluslararası, ulusal ve yerel ölçeklerde eylem için mevcut ve oluşmakta olan yeni ortaklıkları tekrar teyit etmeyi amaçlamıştır.
Bizler, kendimizi Habitat Gündemi içindeki hedeflere, ilkelere ve önerilere adıyor ve bu gündemin uygulanması için müşterek destek vermeyi taahhüt ediyoruz.Kendimizi tüm insanlık için, daha geniş özgürlük içinde daha iyi yaşama standartlarına adadığımızı tekrar teyit ediyoruz.
İnsan yerleşimleri problemlerinin küresel ölçekte farkına varılmasına katkıda bulunan ve herkes için yeterli konutu meydana getirmek için eylem çağrısında bulunan Vancouver Kanada'da düzenlenen birinci Birleşmiş Milletler İnsan Yerleşimleri Konferansı (United Nations Conference on Human Settlements), Evsizler için Barınak Uluslararası Yılı'nın {lnternational Year of Shelter for the Homeless) kutlanması ve 2000 Yılı Küresel Konut Stratejisi'ni (Global Strategy for Shelter to the Year 2000) anımsıyoruz.
Bu bağlamda, diğer hususların yanısıra, özellikle sanayileşmiş ülkelerde, sürdürülemez tüketim ve üretim kalıplarına; yapı ve dağılımdaki değişmeleri dahil etmek ve aşırı nüfus yığılmaları yönündeki eğilimlere öncelikli önem vermek suretiyle sürdürülemez nüfus değişmelerine; evsizliğe; artan fakirliğe; işsizliğe; sosyal dışlanmaya; aile dağılmalarına; yetersiz kaynaklara; temel altyapı ve hizmetlerin eksikliğine; yeterli planlama eksikliğine; artan güvensizlik ve şiddete; çevresel bozulmaya; ve afetlerden artan oranda etkilenmeye bütünüyle dikkat çekmeliyiz.
Üye Ülkeler mi?
Cezayir, Burkina Faso, Orta Afrika Cumhuriyeti, Kongo, Fildişi Sahilleri, Etiyopya, Gabon, Kenya, Mali, Mozambik, Nijerya, Ruanda, Sudan, Svaziland, Tunus, Zambiya, Finlandiya, Fransa, Almanya, İsrail, Norveç, İspanya, Türkiye, ABD, Antigua ve Barbuda, Arjantin, Brezilya, Şili, Küba, Grenada, Guatemala, Honduras, Jamaika, Venezüella, Arnavutluk, Ermenistan, Çek Cumhuriyeti, Romanya, Rusya Federasyonu, Sırbistan, Afganistan, Bahreyn, Bangladeş, Çin, Hindistan, Endonezya, İran, Irak, Japonya, Pakistan, Kore, Suudi Arabistan, Sri Lanka
Bu kararın alındığı yıllarda dünya bugüne göre güllük gülistanlıktı.Örneğin benim memleketimin “daha fazla Avrupalı, daha fazla insan hakları, daha fazla ekonomik yapı, daha fazla ifade özgürlüğü” hedefleri vardı.Suriyeli çocuklar henüz mezhep ayrışımı nedeniyle Memleketinden, hatta hayatından olmamıştı.
En sabit tarafı DEAŞ henüz ortalığa salınmamıştı.
