“KAR”A “KIŞ”A DOYDUK [FOTO]
Bizim dilimizde “Müğren”, resmiyette “Gölova.” Müğran kelimesi bende iki çağrışım yapar. Biri o muhteşem aroması ve sertliği ile yer etmiştir üzüm tüketme kültürüme. Çocukluğumda, Manavgat Yavrudoğan’daki bahçemizin pelit ağaçlarındaki üzümlere giderim her Müğren Üzümü yediğimde. Bu arada yılların Müğren Üzümü, ne oldu da Tilki Kuyruğu’da döndü anlamadım. Burda pazarlamaya yönelik bir tilki kurnazlığı varsa bence büyük hata. Gelişmiş toplumlar yerele dönerken, “Coğrafi Etiket” mevzuu varken neden?
Neyse,
Müğren denince birde eskilere giderim. Sanat Güneşi Zeki Müren’e. Zeki Müren’in
Antalya’da yaşadığı yıllarda buraya gittiği, hatta içme suyu sorununu çözdüğü
yönünde öyküleri dinlemiştim. Sanatçı hakkın rahmetine kavuşup mal varlığını
Mehmetçik Vakfına bağışlayınca birileri çıkmıştı ortaya.
O zamanlar çalıştığım
Ekspres gazetesi’nde patronumuz Cevat Alp’in yanına birileri gelip gidiyordu.
Fotoğraflarını çekmiştim, Cevat abi haber yazmıştı. “Zeki Müren Müğrenli, biz
de akrabasıyız. Mirası bizim köyümüze kalsın” filan gibi istemler vardı. Öyküde
ise Sanatçının babasının askere gittikten sonra evlenip Bursa’da kaldığı
ailesinin ulaşamadığı filan şeklindeydi.
Şimdiki adı
Gölova olan Müğren girişinde indim arabadan. Birbiri ardına Zeki Müren
şarkıları potpori yapıyor. Miras mevzu hakkında bildiklerimi bir kokoreççide
sıfırlamıştım, oraya gittim.
Elmalılı
Veli Öncel’in dükkanında kokoreç yerken mevzu müziğe uzanmıştı. Kepez Belediye
Başkanı Hakan Tütüncü, masasındaki pikap ve üstündeki Zeki Müren uzunçaları
konuşurken “Zeki Müren hemşerimizdir, Elmalılıdır” dedi.
Ben bildiğim
öyküyü anlattım. “Cevat Abi ile de konuştuk” dedi Hakan Tütüncü ve anlattı:
“Geçmişte
iki aile arasındaki husumetlerde eğer barıştırma başarılamazsa taraflardan biri
sürgüne yollanırdı. Burada böyle bir durum var. Zeki Müren de Bursa değil,
Elmalı doğumludur aslında. Bir yanda bu husumetin etkisi, diğer yanda Zeki
Müren’in nevi şahsa özgü durumu nedeniyle köylüler benimsemediler, kendisi adım
attı ama köylüler küstürdüler” diye anlattı.
Şimdi araya
bir soru atalım. “Eyy Gölovalılar, köyünüzün adı değişirken de “Müren”
soyasından rahatsız olduğunuz için sevindiniz mi?”
Gölova’dan
çıkıp Elmalı yoluna doğru ilerliyoruz, yol kenarındaki ağaçlar, sisisn de
etkisiyle heybetli duruyor. Yolda sürekli bir Zeki Müren halüsülasyonu…. “Derti
gönüllere giren İşte benim Zeki Müren…”