“KAR”A “KIŞ”A DOYDUK [FOTO]

Bizim dilimizde “Müğren”, resmiyette “Gölova.” Müğran kelimesi bende iki çağrışım yapar. Biri o muhteşem aroması ve sertliği ile yer etmiştir üzüm tüketme kültürüme. Çocukluğumda, Manavgat Yavrudoğan’daki bahçemizin pelit ağaçlarındaki üzümlere giderim her Müğren Üzümü yediğimde. Bu arada yılların Müğren Üzümü, ne oldu da Tilki Kuyruğu’da döndü anlamadım. Burda pazarlamaya yönelik bir tilki kurnazlığı varsa bence büyük hata. Gelişmiş toplumlar yerele dönerken, “Coğrafi Etiket” mevzuu varken neden?

Neyse, Müğren denince birde eskilere giderim. Sanat Güneşi Zeki Müren’e. Zeki Müren’in Antalya’da yaşadığı yıllarda buraya gittiği, hatta içme suyu sorununu çözdüğü yönünde öyküleri dinlemiştim. Sanatçı hakkın rahmetine kavuşup mal varlığını Mehmetçik Vakfına bağışlayınca birileri çıkmıştı ortaya.

O zamanlar çalıştığım Ekspres gazetesi’nde patronumuz Cevat Alp’in yanına birileri gelip gidiyordu. Fotoğraflarını çekmiştim, Cevat abi haber yazmıştı. “Zeki Müren Müğrenli, biz de akrabasıyız. Mirası bizim köyümüze kalsın” filan gibi istemler vardı. Öyküde ise Sanatçının babasının askere gittikten sonra evlenip Bursa’da kaldığı ailesinin ulaşamadığı filan şeklindeydi.

Şimdiki adı Gölova olan Müğren girişinde indim arabadan. Birbiri ardına Zeki Müren şarkıları potpori yapıyor. Miras mevzu hakkında bildiklerimi bir kokoreççide sıfırlamıştım, oraya gittim.

Elmalılı Veli Öncel’in dükkanında kokoreç yerken mevzu müziğe uzanmıştı. Kepez Belediye Başkanı Hakan Tütüncü, masasındaki pikap ve üstündeki Zeki Müren uzunçaları konuşurken “Zeki Müren hemşerimizdir, Elmalılıdır” dedi.

Ben bildiğim öyküyü anlattım. “Cevat Abi ile de konuştuk” dedi Hakan Tütüncü ve anlattı:

“Geçmişte iki aile arasındaki husumetlerde eğer barıştırma başarılamazsa taraflardan biri sürgüne yollanırdı. Burada böyle bir durum var. Zeki Müren de Bursa değil, Elmalı doğumludur aslında. Bir yanda bu husumetin etkisi, diğer yanda Zeki Müren’in nevi şahsa özgü durumu nedeniyle köylüler benimsemediler, kendisi adım attı ama köylüler küstürdüler” diye anlattı.

Şimdi araya bir soru atalım. “Eyy Gölovalılar, köyünüzün adı değişirken de “Müren” soyasından rahatsız olduğunuz için sevindiniz mi?”

Gölova’dan çıkıp Elmalı yoluna doğru ilerliyoruz, yol kenarındaki ağaçlar, sisisn de etkisiyle heybetli duruyor. Yolda sürekli bir Zeki Müren halüsülasyonu…. “Derti gönüllere giren İşte benim Zeki Müren…”