Soru basit: "Ne kadar yaşıyorsunuz? Ne kadar özgürsünüz?" En son ne zaman dışarıda yemek yediniz? Ne zaman kendinizle baş başa kalıp istediğiniz aktiviteyi yaptınız?
Almayı istediğiniz bir telefonu, evi ya da eşyayı fiyatına bakmadan, gelecek kaygısı gütmeden alabiliyor musunuz?
Ya da ailenizin size ihtiyaç duyduğunda işiniz gereği ailenize zaman ayırmıyor musunuz? (vatani görevler) hariç bence insan hayatını kendisi üzerine kurmalı, işi üzerine değil.
Evet çalışmalı ve sorumluluk sahibi olmalıyız. Ama bütün hayatımız işimizden, sorumluluklarımızdan ya da sosyal medyadan ibaret olmamalı.
Ekonomik sıkıntı, işsizlik ve pek çok nedenden ötürü insanlığın çok büyük bir kısmı sadece işe gidiyor ve faturalarını ödüyor.
Peki bu şekilde yaşamaktan ileride pişman olmayacak mıyız? Hafta sonu güneşin, sevdiklerimizin ve hobilerimizin keyfini çıkartamıyorsak sizce yaşıyor sayılır mıyız?
Bence insan işini iyi hem de çok iyi yapmalı. Ama çalışmadığı zamanlarda da dibine kadar eğlenebilmeli ve özgür hissetmeli.
Sürekli olarak iş, gelecek ya da sanal ortamda yaşamamalı ve gençliğinin, dünyanın tadını çıkartmayı bilmeli.
Uzun yol bisiklet, motosiklet sürebilmeli. Sahile gidip sessizlik ve deniz eşliğinde çayını/kahvesini içebilmeli.
2000 sonrası jenerasyonun büyük bir kısmı evliliğe karşı bir şekilde yaşıyor. Bunun en temel nedenlerinden birisi de "yaşamayı istemeleri."
İnsanlar artık sosyalleşmekten uzak sadece "iş, ev, spor salonu" arasında yaşayarak da mutlu olabiliyor.
Ama "İş, Eş, Ev" aralığında yaşayan pek çok kişi mutsuz bir şekilde yaşıyor. Borçlar, gelecek kaygısı, çocukları için en iyisini yapma isteği, haftanın 6-7 günü çalışarak hayatlarını kendine zindan ediyor.
Elbette hayatımızın belirli dönemlerinde uykumuzdan, sevdiklerimizden fedakarlık yapmamız gereken dönemler olacaktır ama bence artık Türk halkının büyük bir çoğunluğu bu fedakarlığı benimsedi ve normalleştirdi.
Peki siz ne kadar yaşıyorsunuz? Ne kadar mutlusunuz?
