Daha önceki yazımda anne olunca anladıklarımı
paylaşmıştım sizlerle... Ne kadar saf ve güzel duygulardı değil mi? Bir de anlayamadıklarım var ve hiç bir zaman
anlayamayacaklarım...
Minik bedenlerin yüreğine açılan kocaman ve hiç
kapanmayacak yaralar... İnsan demeye dilin varmadığı canilerin, sapkın beyinli
yaratıkların meleklerden ne istediklerini hiçbir zaman anlamayacağım!
****
Dünya ne yazık ki her geçen gün yaşanmayacak kadar kötü
bir gezegen haline geliyor... Buna bizzat Allah’ın en kusursuz yarattığı
'insan' neden oluyor.. Sevgi ve saygı ahlak gibi kavramların sadece 'kavram'
olarak yer aldığı, içinin boşaltıldığı bir dünyada çocuk yetiştirmeye
çalışıyoruz.. Pardon, çocuk KORUMAYA çalışıyoruz! Yani koruyabilirsek kafi
diyoruz!
****
Son 10 yılda 3 kat artan, son 5 yılda çocuk istismarı
davasından yüzde 50 artış görülen bir suçtan bahsediyorum size. Bu bağıra
bağıra ben geliyorum diyen bir tehdittir ve vebali hepimizin üstünedir.
Çocuğun cinsel istismarında Türkiye dünya listesinde ilk
üçte yer alıyor ve cinsel suçların yüzde 46'sı çocuklara karşı işleniyor! Ve
işin en vahim kısmı saldırganların yüzde 60'ı çocukların tanıdıklarından biri..
Yani bu insanlar çoğumuzun yanı başında! Ve bu rakamlar sadece buz dağının
görünen yüzü..
istismar olgularının çoğu gizli kalıyor, üstü kapatılıyor
ya da hiç bilinmiyor..
***
O cennet kokan yavruların gözlerinde silinmeyecek korku
dolu bakışlar ve asla unutulmayacak tramvaylar... Mekanların, isimlerin farklı
ama konuların aynı olduğu haberler... Yok daha neler dedikçe öfkemizi bileyen
başka bir olay oluyor... Gözü yaşlı anne babalar... Çözüm arayan ama hala
bulamayan kısır döngüde kaybolmuş bir sistem... Benim çocuğumun da başına gelir
mi diye kendine sormaktan psikolojisi alt üst olmuş ebeveynler...
**
Ya pisliğimizde boğulacağız, daha kötü ne olabilir deyip,
daha da kötüsünü göreceğiz! Ya da buna ülkenin siyasetçisi vatandaşı sivil
toplumuyla hep beraber dur diyeceğiz!
***
Daha temiz daha güvenle bakabileceğiniz yarınlarımızın
olması umuduyla... Şu güzel ülkemde
çocuklar cehennemi değil cenneti yaşaması, sokakların, bahçelerin tekrar
özgürce çocuk sesleri ile dolması dileğiyle..
**
Yarım olan, yarım kalan tekerlemedeki gibi sadece
"pabuç" olsun... Çocuuuk pabucu yarım çık dışarıya oynayalım!
