Oktay Ekşi’yi tanır mısınız?
1932 yılında Ordu ilinin Mesudiye İlçesinde
doğdu, 19 yaşında gazeteciliğe başladı, 1967’de Ankara Hukuk Fakültesinden
mezun oldu. 1974’te Hürriyet Gazetesi Başyazarı oldu. 1983’te SODEP kurucusu
oldu. 1985’ten itibaren tekrar Hürriyet Gazetesi Başyazarı olarak görev yaptı.
2010 yılında Başbakan Recep Tayyip
Erdoğan’ın “Ben böyle gazeteciliğe savaş ilan ederim, göreceksiniz” diyerek gösterdiği
aşırı tepki üzerine, 2010 yılında yıllarını verdiği gazetesinden istifa etti.
2011’de CHP Milletvekili oldu, birlikte dört
yıl vatan görevi yaptık.
Milletvekilliği sona erdikten sonra
gazetecilikte geçen yıllarını anlattığı bir kitap yazdı: O Yıllar…
Oktay Ekşi’nin gazetecilikteki ilk yıllarını
anlatan bu kitabı dün okuyup bitirdim. Size izlenimlerimi sunmayı bir görev
sayıyorum.
Her biyografi (yaşam öyküsü) bize
(okuyucuya) sunulmuş bir ömürdür. Kaç biyografi okursak o kadar ömrü yaşamış
oluruz.
1950 yılında ben iki yaşında bir çocuktum.
Oktay Ekşi bu kitabıyla çocukluğumda geçen birçok siyasal ve sosyal olayı bir
kesit halinde gazetecilik mesleğinde yaşadıklarıyla, fotoğraflarla akıcı
şekilde aktarıyor.
“Tarih tekerrürden ibarettir” diyor bir atasözü..bunu
en çok da bu anılar gösteriyor. Demokrat Parti (DP)’nin radyo ve basın
üzerindeki baskıları, gazetecilerin tutuklanmaları, haksız olarak mahkûm
edilmeleri, iktidarın “güç zehirlenmesine” uğraması, ekonominin giderek
bozulması, emperyalist ülkelerin iktidarı kullanmaları vb. sanki bugün aynen
yaşadığımız olayların daha önce görülmüş benzerleridir.
Örneğin;
“Sonun
başlangıcı:
Demokrat Parti Büyük Kongresi yapılmış,
parti yönetimi Menderes’in önerdiği isimlerden oluşmuş, dışarıdan bakınca her
şey yerli yerine oturmuştu. Oysa gerçekte DP’nin içi fokur fokur kaynıyordu. (Bugün
de hoşnutsuzların AKP dışında bir parti kurma girişimlerini dikkatinize
sunarım. GA)
Menderes’in “basının görevini özgürce
yapmasına engel olmayacak” diyerek çıkardığı 6334 sayılı yasanın ardından
gazetecilere hapishane kapıları açılmıştı.(Bugün de dünyada en çok tutuklu
gazetecinin bulunduğu ülkeler arasında olduğumuzu dikkatinize sunarım. GA)
6-7 Eylül Olayları’nın hükümetin bilgisi ve
direktifiyle düzenlendiği ancak kontrol edilemez hale dönüştüğü genellikle
biliniyor ama söylenmiyordu. ( Bugün de AKP iktidarına karşı yapılan askeri
darbe girişiminin “kontrollü darbe” olduğu söylenmektedir. GA).
‘İspat hakkı’nın kabul edilmemesi,
‘hırsızların korunduğu’ şüphesini büyütüyor, bu da huzursuzluğa yol açıyordu.
(Bugün de AKP’li bakanların karıştığı 17-25 Aralık yolsuzlukları ve son olarak
İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığını Ekrem İmamoğlu’nun kazanmasından
sonra bir takım tarikat ve cemaatlere milyarlarca liranın aktarıldığının ortaya
çıkmasının yarattığı büyük huzursuzluğu dikkatlerinize sunarım. GA)
Kırşehir Kanunu kimsenin kabul edemediği bir
büyük ayıp olarak ortada duruyordu. (Oslo Mutabakatını, Habur Rezaletini,
hatırlayın(GA)
Menderes’in giderek ‘tek adam’ olması,
kendisinden ve onu bu noktaya sürükleyen yakın çevresinden başka kimseyi memnun
etmiyordu. (Bugün artık milletvekillerinden oluşmayan bir hükümetin
bakanlarının milletvekillerini ve TBMM’ni devre dışı bıraktıklarını
görmekteyiz…(GA)
En önemlisi… Ekonomi bozulmuştu. Merkez
Bankası’nın döviz rezervleri erimişti. İki yıl öncesinin ‘ithalat cenneti’
Türkiye gitmiş, yerine öğrencilerin kurşunkalem, mürekkep bile bulamadığı bir
Türkiye gelmişti.” (Sayfa:189)
Türkiye’de siyaset ve medya diline “halkın
gerçekleri öğrenme hakkı” kavramını getiren, siyasi partilerin ve adayların
seçimlerde kullandıkları parasal kaynaklarla masrafların kamuoyuna açıklanması
ve sınırlandırılması önerisini ilk kez gündeme sokan, gazetecilik haber dilini
değiştiren ve “miştir”li bitişten kurtarıp “di”li bitişe çeviren ilk uygulamayı
başlatan, Gazetecilik Basın Konseyi’ni kuran 23 yıl başkanlığını yapan,
ailesinin yerleşim yeri olan Aşağı Gökçe köyünde herkesin yararlanmasına açık
20.150 kitaplı “Fatma-Hüseyin Ekşi Kütüphanesi”ni kuran Oktay Ekşi’nin bu
kitabını okursanız çok şey kazanacaksınız.
Benim de Aşağı Gökçe Köyü Kütüphanesine
bağışladığım 100 adet kitap nedeniyle adım pirinç levhaya yazılarak kütüphane
kapısının yanına çakılmıştır. Bununla onur duyuyorum.
Sevgili Ağabeyim Oktay Ekşi’den anılarının
bundan sonrasını da bekliyoruz. Kendisine sağlık ve uzun ömürler dilerken
yaşamının diğer kısmını topluma aktarmasının bir borç olduğunu düşünüyorum.
Tıpkı Mahdumkulu Firaki’nin dediği gibi:
Mahdumkulu söyle her ne bilenin
Kendine kemlik bil sözsüz ölenin
Sözü süsle, haykır akla gelenin
Senden sonrakilere yadigâr olur…
